Ο Μ. Μπαλαούρας στη συνεδρίαση με Μπαρνιέ για το Brexit

Η ΕΕ να σταθεί αρωγός στη χώρα μας

 

Το ζήτημα εξόδου της Βρετανίας από την Ε.Ε συζητήθηκε σήμερα στην κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Οικονομικών, Ευρωπαϊκών και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, στην οποία έλαβε μέρος ο Μισέλ Μπαρνιέ, επικεφαλής διαπραγματευτής για τη διαδικασία του Brexit και ο κ. Κατρούγκαλος, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών. Στην κοινή συνεδρίαση προήδρευσε ο Προέδρος της Επιτροπής Οικονομικών και βουλευτής Ηλείας Μ. Μπαλαούρας.  

Στην αρχή της ομιλίας του, ο βουλευτής εξέφρασε εκ μέρους της Βουλής την οδύνη για την τραγωδία που έπληξε την Αττική, ευχαριστώντας όλους όσους συνέδραμαν, ιδίως τους εθελοντές, στην αντιμετώπιση της πολύ κρίσιμης κατάστασης και δεσμεύθηκε για αρωγή με κάθε μέσο προς τους ανθρώπους που δοκιμάζονται.

Παράλληλα με έμφαση τόνισε ότι η Ε.Ε. θα πρέπει να σταθεί αρωγός στη χώρα μας και στους βαρύτατα πληγέντες συνανθρώπους μας.   

Στη συνέχεια υπενθύμισε ότι είναι η τρίτη συνεδρίαση σε σχέση με το Brexit, αναφέροντας ότι «και στη κοινοβουλευτική διπλωματία, συζητήσαμε με ευρωπαίους και βρετανούς αξιωματούχους και με χώρες που επηρεάζονται άμεσα από την απόφαση του βρετανικού λαού να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση».

 

Γιατί ο βρετανικός λαός προτίμησε το Brexit

Παράλληλα τόνισε ότι «η ΕΕ οφείλει να μελετήσει το τι οδήγησε τη Βρετανία στην έξοδο και να εξαγάγει συμπεράσματα από τη διαστρωμάτωση του βρετανικού λαού, καθώς και την πορεία κρατών όπου ενισχύεται η ακροδεξιά και η ξενοφοβία. Ζητήματα που κατά τη γνώμη μου, σχετίζονται άμεσα με τη κυριαρχία της λιτότητας και την έλλειψη αλληλεγγύης και συνοχής από τα κυρίαρχα κράτη».   

Ο Μ. Μπαλαούρας σχολίασε ότι «η έξοδος της Βρετανίας αποτελεί μία από τις πιο κρίσιμες παραμέτρους της πολύπλοκης εξίσωσης που σχετίζεται με τα οικονομικά της ΕΕ», προσθέτοντας: «Είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε πρόσφατα τα θέματα που αφορούν στο νέο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τις επιπτώσεις από το δημοσιονομικό κενό που προκύπτει από την αποχώρηση της Βρετανίας να είναι ένα από τα πιο κρίσιμα. Σημαντικοί τομείς της ευρωπαϊκής οικονομίας, όπως της τελωνειακής διασύνδεσης, του εμπορίου, του χρηματοπιστωτικού κλάδου, της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, της τραπεζικής σταθερότητας, συνδέονται άμεσα με την επόμενη μέρα της σχέσης της ΕΕ με το Ηνωμένο Βασίλειο.»

«Σ` αυτή λοιπόν την κατεύθυνση, η συζήτησή μας μπορεί να δώσει απαντήσεις σε επίκαιρα ερωτήματα και να συμβάλει στην ενημέρωση των πολιτών που μας παρακολουθούν και οι οποίοι συνεχίζουν να ταξιδεύουν, να εργάζονται, να σπουδάζουν και να επιχειρούν στο Ηνωμένο Βασίλειο» τέλειωσε ο Μ. Μπαλαούρας. 

3ο Πανηλειακό Αντάμωμα Ομογενών στην Αμαλιάδα: Αφετηρία κοινής δράσης

Με τη σκέψη στα θύματα της τραγωδίας με των φονικών πυρκαγιών της Αττικής, πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου το 3^ο Πανηλειακό Αντάμωμα Ομογενών από τον δήμο Ήλιδας.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στον κήπο της οικίας Τατάνη στην Αμαλιάδα και στην έναρξη τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στην μνήμη των νεκρών.

Ο Δήμαρχος Ήλιδας Χρήστος Χριστοδουλόπουλος καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους στην γη της Ήλιδας, την γη του Ολυμπισμού που αποτελεί τόπο συνάντησης του ελληνισμού και των κοινών αξιών, ζητώντας να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πιο δημιουργικά ώστε το φετινό αντάμωμα να αποτελέσει μία νέα αφετηρία κοινής δράσης για να σηκωθεί πιο ψηλά η Ηλεία. Παράλληλα ζήτησε να ενισχυθούν οι δεσμοί με τους απόδημους Έλληνες, αναγνωρίζοντας την προσφορά τους.

Μπαλαούρας:Κοινό μέτωπο διεκδίκησης

Ο βουλευτής Ηλείας Μάκης Μπαλαούρας, εκπροσωπώντας και τον πρόεδρο της Βουλής, στον χαιρετισμό του υπογράμμισε την αναγκαιότητα να αποκτηθούν άλλοι δίαυλοι επικοινωνίας με την ομογένεια και να παραδειγματιστούμε από άλλες εθνότητες με ισχυρό στίγμα. Ζήτησε να υπάρξει προβληματισμός ώστε να μην ξαναχαθούν ευκαιρίες για την Ελλάδα και κάλεσε τους ομογενείς να βοηθήσουν βγαίνοντας στα τοπικά μέσα των περιοχών που διαμένουν για να μιλούν  για την Ελλάδα, ώστε να υπάρξει ένα κοινό μέτωπο διεκδίκησης. Έκανε δε γνωστό ότι σύντομα θα ανοίξει και το θέμα των Γερμανικών αποζημιώσεων και τόνισε ότι οι συλλογικότητες πρέπει να είναι το παν. Αναφορικά με τις φονικές πυρκαγιές ανέφερε ότι αυτές τις ημέρες της κατάνυξης πρέπει να αναστοχαστούμε όλοι για τον βιασμό που κάνουμε καθημερινά στο περιβάλλον και για τι πρέπει να γίνει για να μην υπάρξουν ανάλογες τραγωδίες.

Πηγή: http://www.patrisnews.com/3o-paniliako-antamoma-omogenon-stin-amaliada-afetiria-kinis-drasis/

Κινδύνευε με λουκέτο το φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ στον Πύργο: Τροπολογία Μπαλαούρα για πληρωμές αποσπασμένων φαρμακοποιών

Με τροπολογία του Μάκη Μπαλαούρα λύνεται επιτέλους το πρόβλημα της πληρωμής των εφημεριών στους φαρμακοποιούς που αποσπώνται από Νοσοκομεία σε φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ.

Αφορμή για την ευαισθητοποίηση του βουλευτή στάθηκε η κατάσταση που επικρατεί στο φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ στον Πύργο, το οποίο κινδυνεύει με κλείσιμο γιατί ο φαρμακοποιός που έχει αποσπασθεί εκεί από το Νοσοκομείο του Πύργου, εδώ και ενάμισι χρόνο δεν πληρώνεται τις εφημερίες του. Η ίδια κατάσταση όμως επικρατεί και σε άλλα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ σε ισάριθμους νομούς. Οι πληρωμές των εφημεριών αυτών «κόβονται» από το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Στην αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας ο βουλευτής Μ. Μπαλαούρας αναφέρει: «Σε φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ ήδη απασχολήθηκαν φαρμακοποιοί με διάθεση από κρατικά Νοσοκομεία, προκειμένου να καλύψουν έκτακτες ανάγκες, λόγω έλλειψης φαρμακοποιού σε λειτουργούντα φαρμακεία ΕΟΠΥΥ. Για την αποζημίωση των εν λόγω φαρμακοποιών, που συμμετείχαν στην ολοήμερη λειτουργία των Φαρμακείων ΕΟΠΥΥ, κρίνεται αναγκαία η εν λόγω ρύθμιση.»

Με την τροπολογία λοιπόν που ψηφίστηκε σήμερα στη Βουλή, το τρίτο εδάφιο της παρ. 12 του άρθρου 13 του ν. 4052/2012 (Α’41) αντικαθίσταται ως εξής: «Με απόφαση του Δ.Σ. του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. καθορίζονται οι αμοιβές του προσωπικού καθώς και η αμοιβή του επιπλέον προσωπικού και των Φαρμακοποιών που διατίθενται από το Ε.Σ.Υ., κατόπιν αιτήματος της Διοίκησης του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., για την κάλυψη αναγκών της απογευματινής λειτουργίας του Φαρμακείου καθώς και οι προϋποθέσεις λειτουργίας των Φαρμακείων του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. Η ισχύς της παρούσας άρχεται αναδρομικά από την έναρξη απασχόλησης των ως άνω υπαλλήλων».

Πηγή: https://proini.news/%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B4%CF%8D%CE%BD%CE%B5%CF%85%CE%B5-%CE%BC%CE%B5-%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%AD%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%BF-%CF%86%CE%B1%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85/

Συνέντευξη του Μάκη Μπαλαούρα στη διεθνή επιθεώρηση “ POLITICO” για τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό της ΕΕ

Η οπτική της Αθήνας

Τα κράτη μέλη της Ανατολικής Ευρώπης υποστηρίζουν ότι οι πραγματικοί νικητές του προσχεδίου του Προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι τα κράτη του Ευρωπαϊκού Νότου.

Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι στην Ελλάδα είναι ικανοποιημένοι με το προσχέδιο.

Ο Γεράσιμος Μπαλαούρας, πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων του Ελληνικού Κοινοβουλίου και μέλος του κυβερνώντος αριστερού κόμματος ΣΥΡΙΖΑ, δεν κρύβει τη μεγάλη ανησυχία του.

 «Η Ελλάδα και ιδίως η ελληνική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, μια από τις ελάχιστες αριστερές κυβερνήσεις που υπάρχουν σήμερα στην Ευρώπη, έχει σοβαρές ενστάσεις στο μακροπρόθεσμο σχέδιο προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης», γράφει ο Μάκης Μπαλαούρας, σε σημείωμά του στην πολιτική επιθεώρηση Politico. «Η εκτίμησή μας είναι ότι το Πολυετές Οικονομικό Πλαίσιο αντανακλά την πολιτική στροφή της Ευρώπης προς τα δεξιά», παρατηρεί.

 «Η πρόταση της Επιτροπής επιμένει στις ίδιες τεχνοκρατικές και ανελαστικές πολιτικές που προωθούσαν τα προηγούμενα χρόνια οι κυβερνήσεις της Δεξιάς, τις πολιτικές που πρέπει να θεωρηθούν υπεύθυνες για την εμβάθυνση της οικονομικής κρίσης ιδίως στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου», γράφει ο Μάκης Μπαλαούρας.

Περικοπές στην αγροτική πολιτική 

 «Καθώς η χώρα μου είχε πάντοτε όφελος από την Κοινή Αγροτική Πολιτική και τις Πολιτικές των Ταμείων Συνοχής, η σχεδιαζόμενη μείωση των συγκεκριμένων Προϋπολογισμών κατά 5% αποτελεί πρόβλημα για την ελληνική κυβέρνηση» γράφει , προσθέτοντας: «Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί τώρα να εφαρμόσει ένα  πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης στην Ελλάδα, και ποντάρουμε πολύ στον αγροτικό τομέα. Η μείωση του προϋπολογισμού της ΚΑΠ δεν βοηθά την προσπάθειά μας».  

Αλλαγές στα κριτήρια για τα κονδύλια Συνοχής

«Θα έλεγα το ίδιο για τις περικοπές στα κονδύλια για τη Συνοχή, αν και πρέπει να παραδεχτώ ότι αυτές οι περικοπές συνοδεύεται από την εισαγωγή κάποιων νέων κριτηρίων που είναι υπέρ της χώρας μου. Για παράδειγμα, αντί να λαμβάνεται ως μοναδικό κριτήριο για την κατανομή των κονδυλιών συνοχής το κατά κεφαλήν εισόδημα, το προσχέδιο του προϋπολογισμού εισάγει πρόσθετα κριτήρια: συγκεκριμένα το ποσοστό ανεργίας και τα προβλήματα ενσωμάτωσης των μεταναστών», σημειώνει.

Προβληματικές νέες προτεραιότητες

«Από την άλλη μεριά, σαν εκπρόσωπος της πολιτικής οικογένειας των Κομμάτων της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, διαφωνώ πλήρως με τις προταθείσες αλλαγές στη δομή  των ευρωπαϊκών δαπανών, δηλαδή τις περικοπές στα κονδύλια για τη Γεωργία και τη Συνοχή, και τις αυξήσεις στις δαπάνες για την Άμυνα και την Ευρώπη Φρούριο», γράφει.

«Με αυτές τις επιλογές η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει να εγκαταλείπει τους στόχους της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής συνοχής, που εγγράφηκαν στις ευρωπαϊκές συνθήκες ως θεμελιώδεις στόχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην καλύτερη και πιο εμπνευσμένη περίοδο του ευρωπαϊκού σχεδίου, δείχνει δηλαδή να εγκαταλείπει ένα ζωτικό στοιχείο του ευρωπαϊκού σχεδίου».   

IN FOCUS: THE VIEW FROM ATHENS

Eastern member countries say southern countries are the real winners of the European Commission’s budget proposal.

But that doesn’t mean everyone in Greece is happy with the blueprint.

Gerasimos Balaouras, chairman of the Greek parliament’s Standing Committee on Economic Affairs and a member of the ruling left-wing Syriza party, is highly concerned.

“Greece and especially the current Greek Government of Syriza, one of the few left governments in Europe today, have serious objections to the proposed EU long-term budget,” Balaouras wrote in a note to POLITICO. “We estimate that the Multiannual Financial Framework (MFF) is reflecting Europe’s political turn towards the right,” he wrote.

“The Commission proposal insists on the same technocratic and inflexible policies promoted by the right governments over the past years, the kind of policies that must be held responsible for the economic crisis going deeper, especially in the countries of the European South. It insists on the logic of linear cuts, of the financialization of policies, of the overly stringent conditionalities, etc.,” Balaouras wrote.

Agriculture woes 

“As my country has always been a beneficiary of EU agricultural and cohesion policies, the planned reduction of these policies by around 5 percent poses some problems for my government,” he wrote, adding that “the Syriza government is now trying to implement a reconstruction program of production in Greece, and we count very much on our agricultural sector. The reduction of agriculture does not help our effort.”

Cohesion formula changes 

“I could say the same thing about the cuts in cohesion policies, even if I must admit that these cuts are accompanied by the introduction of some new criteria that are in favor of my country. For example, instead of using as the only criterion for the allocation of resources the level of GDP per capita, the new draft introduces additional criteria, such as the unemployment rate or the problems with the integration of immigrants,” he noted.

Faulty new priorities 

“On the other hand, as a deputy member of the European Left political family, I totally disagree with the proposed shifts in the structure of EU expenditure, that is to say the cuts with regard to agriculture and cohesion and the increase in the expenditures for defense and the ‘Fortress Europe’,” he wrote.

“With these choices, the EU seems to abandon the goals of economic, social and territorial cohesion that were enshrined in the Treaties as EU objectives in the best and most inspiring period of the European project, that is to say seems to abandon a crucial element of the European project.”

https://www.politico.eu/pro/politico-pro-budget-briefing-postcard-from-romania-meet-the-rapporteurs-greek-concerns/?utm_source=POLITICO.EU&utm_campaign=cfee95f3d1-EMAIL_CAMPAIGN_2018_07_16_11_35&utm_medium=email&utm_term=0_10959edeb5-cfee95f3d1-190067569

Πηγή: https://left.gr/news/g-mpalaoyras-h-ee-deihnei-na-egkataleipei-toys-stohoys-tis-oikonomikis-koinonikis-kai-politikis

Με καλές ειδήσεις ο Μπαλαούρας για Ηλεία

Ευχάριστες ειδήσεις μετέφερε, από τα Υπουργεία που επισκέφτηκε και προφανώς πίεσε, εν όψη της ομιλίας του ο Μάκης Μπαλαούρας στη κατάμεστη αίθουσα στη Γαστούνη.
Στην έναρξη της τοποθέτησης του έφερε τρεις καλές ειδήσεις:
1) Το υπουργείο Υποδομών ολοκληρώνει, εντός των ημερών, τη διαδικασία της εξέτασης των αναδόχων-εργολάβων για το δρόμο Πάτρα-Πύργος. Αμέσως μετά ο ολοκληρωμένος φάκελος θα πάει στο Ελεγκτικό Συνέδριο, το οποίο
θα έχει κρατήσει κλιμάκιο ελέγχου, προκειμένου να μη περάσει άπραγος ο Αύγουστος. Επειδή όλα τα δεδομένα θα είναι πλήρως ελεγμένα από το υπουργείο θεωρείται ότι ο έλεγχος από το ΕΣ θα είναι σύντομος. Ο Μπαλαούρας μάλιστα,
καταχειροκροτούμενος, δήλωσε ότι το Φθινόπωρο θα ανέβει στον πρώτο εκσκαφέα που θα μπει στην έναρξη του έργου.
2)Για τα Λουτρά του Καϊάφα βγαίνει το πρώτο δεκαήμερο Σεπτεμβρίου η προκήρυξη από την ΕΤΑΔ για τις εργολαβίες της πρώ της φάσης της ανάπλασης του.
3) Για τον Επικούρειο η προκήρυξη της τρίτης φάσης των εργασιών της ανάπλασης, καθώς και του στεγάστρου του ναού, συνολικού ύψους 2,8 εκατομμυρίων θα γίνει αρχές Γενάρη.
Ειδήσεις πράγματι καλές, αν κρίνουμε από τις έντονα θετικές αντιδράσεις του ακροατηρίου.

Εφημερίδα ” Πατρίς ” 23-07-2018

Μ. Μπαλαούρας: Στηρίζουμε τις πρωτοβουλίες για την κοινωνική ένταξη και των Ρομά της Ηλείας

Ημερίδα με θέμα «Κοινωνική προστασία για όλους – κοινωνική ένταξη των Ρομά» διοργανώθηκε στο Δήμος Ήλιδας σε συνεργασία με την Γενική Γραμματεία Πρόνοιας και την Ειδική Γραμματεία Κοινωνικής Ένταξης των ΡΟΜΑ του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Αλληλεγγύης στο Λαζαράκειο Δημοτικό Μέγαρο Αμαλιάδας

Ομιλητές της ημερίδας ήταν ο γ.γ. Κοινωνικής Αλληλεγγύης Δημήτρης Καρέλλας και ο γ.γ. Ειδικής Γραμματείας Κοινωνικής Ένταξης των Ρομά  Δημήτρης Μπουρίκος, οι οποίοι αναφέρθηκαν εμπεριστατωμένα στην πολιτική του Υπουργείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης, παρουσιάζοντας με πολύ ξεκάθαρο τρόπο τα βήματα, που έχουν ληφθεί στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής, δηλαδή από το ΚΕΑ μέχρι διάφορες πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, ενώ έγινε και παρουσίαση του προγράμματος για την ένταξη των Ρομά. 

«Στο Κόκκινο Πάτρας 107.7» μίλησε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ηλείας Μάκης Μπαλαούρας, ο οποίος είχε και την πρωτοβουλία  για τη διεξαγωγή της συγκεκριμένης ημερίδας, για την ανάδειξη και την προώθηση των συγκεκριμένων πρωτοβουλιών για την κοινωνική ένταξη των Ρομά του νομού και τόνισε ότι «υπάρχουν διάφορες κατηγορίες των Ρομά, όπως οι σκηνίτες ή αυτοί, που ζουν σε άθλια παραπήγματα, και υπάρχουν και αυτοί, για παράδειγμα από τη συνοικία Παπακαυκά (Αμαλιάδα), που έχουν κάνει πολλά βήματα. Το πρώτο θέμα, που έθεσαν ήταν η εκπαίδευση των παιδιών τους και το ρατσισμό, που αντιμετωπίζουν. Αυτοί διεκδικούν μεικτά σχολεία, ώστε να είναι πιο εύκολη η κοινωνική τους ένταξη, οι κάτοικοι το αποφεύγουν και πολλοί δηλώνουν ψευδής διεύθυνση κατοικίας για να πάνε σε άλλα σχολεία τα παιδιά τους» .

Το δεύτερο ζήτημα, που έθεσαν οι Ρομά της Ηλείας ήταν η εργασία, καθώς αρκετοί ασχολούνται  στις λαϊκές αγορές πουλώντας, είτε οπωροκηπευτικά προϊόντα, είτε είδη ένδυσης και υπόδυσης. «Πιέζουμε τους φορείς να προκηρύξουν θέσεις, που είναι κάποιες κενές στη λαϊκή αγορά, να στελεχωθούν και να καλυφθούν από αυτούς, που έχουν τη δυνατότητα, ανάλογα με τα κριτήρια, που υπάρχουν να μπορέσουν να δουλέψουν…Το θέμα είναι ότι άνοιξε η κουβέντα και νομίζω ότι κάνουν πολύ καλά οι Ρομά, που διεκδικούν και εμείς έχουμε πει ότι θα στηρίξουμε αυτές τις πρωτοβουλίες για την κοινωνική τους ένταξη» επισήμανε ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Ηλείας, προσθέτοντας ότι «θα υπάρξουν περαιτέρω συγκεκριμένες και στοχευμένες πρωτοβουλίες για τους Ρομά της Ηλείας. Ως βουλευτής του νομού με ενδιαφέρει να μπουν κάποιες βάσεις και σε Αμαλιάδα, Γαστούνη, Πύργο και Τραγανό, διότι εκεί έχουμε κάποια προβλήματα».

Αξίζει να αναφέρουμε ότι τη συγκεκριμένη ημερίδα του υπουργείου παρακολούθησαν και κάτοικοι της περιοχής, οι οποίοι έλαβαν και τον λόγο, στηρίζοντας τις κυβερνητικές προτάσεις για την κοινωνική ένταξη των Ρομά.

Πριν την δημόσια εκδήλωση στην Αμαλιάδα είχε προηγηθεί τέλος Ιουνίου, με πρωτοβουλία του προεδρείου του Συλλόγου Ελλήνων Ρομά Δήμου Ήλιδας «Η Αναγέννηση», μια συνάντηση με τον βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Ηλείας Μάκη Μπαλαούρα στα γραφεία του οικισμού Παπακαυκά της Αμαλιάδας. Η πρόεδρος Ευαγγελία Μπαπίκη είχε τότε παρουσιάσει τα πολλαπλά προβλήματα, που αντιμετωπίζουν οι Ρομά, όπως ο ρατσισμός με τα παιδιά στα σχολεία, πρόβλημα που προέρχεται από την επιδίωξη των μη Ρομά να αποφεύγουν, με μη νόμιμες διαδικασίες, τη συνύπαρξη με τα παιδιά των Ρομά, μη δυνατότητες εργασίας, καθώς αντιμετωπίζουν προβλήματα απασχόλησης, που επιτείνονται από τη μη προκήρυξη, για πάνω από 12 χρόνια άδειες λαϊκών αγορών στο Δήμο Ήλιδας και τέλος, ότι ο οικισμός Παπακαυκά αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα (έλλειψη αποχέτευσης, μειωμένος φωτισμός, μη καθημερινή αποκομιδή απορριμμάτων).

Πηγή: https://left.gr/news/m-mpalaoyras-stirizoyme-tis-protovoylies-gia-tin-koinoniki-entaxi-kai-ton-roma-tis-ileias

Ο Μ. Μπαλαούρας στην " Πρώτη Είδηση " της ΕΡΤ με τον Ν. Παναγιωτόπουλο

Για ΔΕΘ – παροχές- κατώτατος μισθός- συντάξεις

Από την 21η Αυγούστου θα έχουμε πολλούς και μεγαλύτερους βαθμούς ελευθερίας στην άσκηση της πολιτικής μας. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι θα μπορεί η οποιαδήποτε κυβέρνηση να εξαγγέλλει και να υλοποιεί πολιτική έξω από κάποια πλαίσια. Τα πλαίσια είναι δεδομένα. Είναι τα πλαίσια της  ΕΕ, τα πλαίσια του Eurogroup, αλλά είναι και τα πλαίσια αυτών που έχουμε αναλάβει κι έχουμε  ψηφίσει.
Για τον κατώτατο μισθό και την ελευθερία σύναψης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας έχουν αποφασιστεί και έχουν συνομολογηθεί. Η αύξηση του κατώτατου μισθού, δε θα  γίνει άμεσα στα 751 ευρώ όπως ήταν, πριν την πολιτική Σαμαρά και Βενιζέλου, που τον μειώσανε  240 ευρώ, δε θα πάμε αμέσως στην αύξηση και στην επαναφορά. Θα γίνει σταδιακά.
Για τις συντάξεις έχει γίνει μεγάλη κουβέντα. Ήδη έχουμε κάποια μηνύματα πάρα πολύ σημαντικά. Και ο πρόεδρος της Κομισιόν κ. Γιούνγκερ και ο κ. Μοσκοβισί, αρμόδιος  για την πολιτική που ασκείται στα κράτη – μέλη, είχανε με θετικό τρόπο υπονοήσει ότι θα επανεξεταστούν θετικά. Ακούστε γιατί πρέπει να επανεξεταστεί και γιατί βρισκόμαστε σε καλό δρόμο. Το ΔΝΤ επέβαλε, όπως ξέρουμε όλοι, αυτό το μέτρο, και το επέβαλε έχοντας δύο επιχειρήματα: το ένα επιχείρημα είναι ότι δε θα πιάσει η Ελλάδα τα πρωτογενή πλεονάσματα και το δεύτερο ότι δε θα έχουμε ανάπτυξη. Και στα δύο έπεσε έξω. Επομένως όλα τα επιχειρήματα στα οποία στήθηκε η θέση του ΔΝΤ κατερίφθησαν. Έχουμε ένα νέο τοπίο. Βεβαίως το έχουμε ψηφίσει. Είναι πολλά πράγματα που τηρούσαμε χωρίς να το θέλουμε. Όμως ,μέσα στο πλαίσιο αυτό αναγκαστήκαμε κα τα προχωρήσαμε. Δεν κάναμε κολπάκια. Και γι` αυτό έχουμε αποκτήσει τη θετική ματιά των άλλων, ενώ παλιότερα δε θέλανε να καθήσουν δίπλα, να φωτογραφηθούνε, ούτε σε συνόδους κορυφής ή σε Eurogroup με εκπρόσωπο της χώρας μας είτε ήταν πρωθυπουργός είτε υπουργός οικονομικών.

Σε 3 χρόνια βγάλαμε τη χρεοκοπημένη χώρα από τα Μνημόνια-σώσαμε τον κόσμο από την ανθρωπιστική κρίση-μειώσαμε την ανεργία-φέραμε ανάπτυξη 

Μιλούν λες και ήρθαν με έναν ιπτάμενο δίσκο. Κληρονομήσαμε μια χώρα κατεστραμμένη και λεηλατημένη. Κλέψανε, ρημάξανε, καταστρέψανε. Σε τρία χρόνια μπορείς να ανορθώσεις ένα σπίτι που έχει βομβαρδιστεί; Το παράλληλο πρόγραμμα έχει εφαρμοστεί. Σώσαμε τον κόσμο από την ανθρωπιστική κρίση. Πόσα εκατομμύρια έχουμε  δώσει για τους πάσχοντες και τους πιο λεηλατημένους της κοινωνίας μας; Σώσαμε το σύστημα υγείας, που ήταν υπό κατάρρευση. Θα τα πει κανένας αυτά από την αντιπολίτευση; Είναι γεγονός ότι ασφαλιστήκανε και αποκτήσανε πρόσβαση στην περίθαλψη δυόμισι εκατομμύρια συνάνθρωποί μας. Άρα πρέπει να δούμε τα πράγματα στην πραγματικότητα ως έχει. Είμαστε εκείνη η κυβέρνηση που έβγαλε τη χώρα απ` τα μνημόνια, που έσωσε το λαό από την ανθρωπιστική κρίση. Κάναμε βήματα μπροστά: Κληρονομήσαμε 27 % ανεργία κι το πήγαμε στο 20%- δεν πανηγυρίζουμε όμως. Δεύτερον: μπήκαμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Τρίτο: βγαίνουμε στις αγορές με ομόλογα που οι τιμές τους έχουν κατρακυλήσει στο 2006, πολύ πριν από την κρίση. Βέβαια ο ελληνικός λαός εξακολουθεί να περνάει άσχημα και πρέπει να κάνουμε ακόμα βαθύτερη κοινωνική πολιτική από τον Αύγουστο και μετά. 
Δείτε το βίντεο

Δωρεά εκπαιδευτικού και εξοπλιστικού υλικού στο ΚΔΑΠ Ζαχάρως με πρωτοβουλία του Μ. Μπαλαούρα και την αποκλειστική χορηγία του Ομίλου FFGROUP

Εκδήλωση παρουσίασης του ρόλου και της λειτουργίας του ΚΔΑΠ Δήμου Ζαχάρως (με έδρα το Ξηροχώρι) αλλά και τιμητικής βράβευσης των χορηγών εκπαιδευτικού και εξοπλιστικού υλικού, πραγματοποιεί η Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση και το Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών την Παρασκευή 20 Ιουλίου στις 7.30 το βράδυ στο χώρο του Πνευματικού Κέντρου. Στη διάρκεια της θα γίνει και τιμητική βράβευση των χορηγών του ΚΔΑΠ του Δήμου Ζαχάρως και συγκεκριμένα του Τζώρτζη Κουτσολιούτσου και της Μαρίζας Κουτσολιούτσου του Ομίλου FFGROUP αλλά και του βουλευτής Ηλείας του ΣΥΡΙΖΑ Μάκη Μπαλαούρα καθώς η δωρεά ανήκει σε πρωτοβουλία του, η οποία συνέβαλε καθοριστικά στην υλοποίηση της.

Άμεση ήταν η ανταπόκριση του Ομίλου FFGROUP στην πρόσκληση χορηγίας. Ο Όμιλος FFGROUP ανέλαβε αποκλειστικά την χορηγία σε εκπαιδευτικό, ηλεκτρονικό και εξοπλιστικό υλικό, καλύπτοντας άμεσα τις βασικές ανάγκες λειτουργίας του ΚΔΑΠ και συμβάλλοντας  καθοριστικά στην βιωσιμότητά του.

Στην έδρα του ΚΔΑΠ Ζαχάρως στο Ξηροχώρι την ίδια ημέρα και ώρα 18:45,  θα τοποθετηθεί όλο το υλικό με προσκεκλημένους γονείς και παιδιά με την παρουσία του Βουλευτή κ. Μπαλαούρα, της Δημοτικής Αρχής, εκπροσώπων του Ομίλου FFGROUP και της Κοινωφελούς Επιχείρησης Δήμου Ζαχάρως.

Η ανιδιοτέλεια και η αλληλεγγύη αποκτούν ιδιαίτερη αξία όταν διεξάγονται για τέτοιου είδους κοινωνικούς σκοπούς και η συγκίνησή μας είναι απεριόριστη σε όλους όσους συμμετείχαν, έδρασαν, αλλά και θα βοηθήσουν στην πραγμάτωση του σκοπού αυτού.

 

Πηγή: https://proini.news/%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%B5%CE%AC-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CF%80%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF/

Ένας τελικός παγκοσμίου κυπέλλου σε ένα νοσοκομείο της Ραμάλα ( 2002 Βρα­ζι­λία–Γερ­μα­νία 2-0)

Του Βασίλη Παπαστεργίου

Ο τε­λι­κός του Μου­ντιάλ εί­ναι ο πιο ση­μα­ντι­κός α­γώ­νας της τε­τρα­ε­τίας. Εί­ναι το τέ­λος μιας σει­ράς ε­κα­το­ντά­δων α­γώ­νων α­νά τον πλα­νή­τη, που ό­λοι έ­χουν τη ση­μα­σία τους. Πριν το Γερ­μα­νία – Αργε­ντι­νή το 2014, στα προ­κρι­μα­τι­κά υ­πήρ­ξε π.χ. έ­να Τζι­μπου­τί- Να­μί­μπια και έ­να Νέα Κα­λη­δο­νία – Νή­σοι Σο­λο­μώ­ντα, που ή­ταν το μα­τς της χρο­νιάς για τους αν­θρώ­πους ε­κεί.
Πολ­λοί άν­θρω­ποι –με­τα­ξύ τους κι ε­γώ– θυ­μού­νται που βρι­σκό­ντου­σαν την η­μέ­ρα του τε­λι­κού του Πα­γκο­σμίου Κυ­πέλ­λου, κά­θε τε­λι­κού που έ­χουν ζή­σει. Έτσι κι ε­γώ θυ­μά­μαι α­κρι­βώς που εί­δα κά­θε τε­λι­κό με­τά το 1978, που εί­ναι ο πρώ­τος που θυ­μά­μαι.

Θυ­μά­μαι, λοι­πόν, ό­τι τον τε­λι­κό του 2002 τον εί­δα σε έ­να νο­σο­κο­μείο στη Ρα­μά­λα. Ήταν 30 Ιου­νίου 2002, 16 χρό­νια και λί­γες μέ­ρες α­πό σή­με­ρα.
Ήταν οι μέ­ρες που το Ισραήλ εί­χε ε­πι­βά­λει α­πα­γό­ρευ­ση κυ­κλο­φο­ρίας σε ό­λες τις πα­λαι­στι­νια­κές πό­λεις. Ο Αρα­φάτ ή­ταν α­πο­κλει­σμέ­νος στο αρ­χη­γείο του, πε­ρι­κυ­κλω­μέ­νος α­πό τα ισ­ρα­η­λι­νά ταν­κς. Κι ό­λα αυ­τά μό­λις 7 χρό­νια με­τά την πα­ρά λί­γο ι­στο­ρι­κή συμ­φω­νία στο Ελσίν­κι, που υ­πο­τί­θε­ται ό­τι ά­νοι­γε το δρό­μο στη δη­μιουρ­γία του πα­λαι­στι­νια­κού κρά­τους.
Προσ­γειω­θή­κα­με στο Τελ Αβί­β, μια ο­μά­δα πε­ρί­που 20 αν­θρώ­πων α­πό την Ελλά­δα. Ανά­με­σά μας ή­ταν η α­ξέ­χα­στη Αννίτα Μιχαηλίδου και ο α­ξέ­χα­στος Γκουί­ντο Τζιό­φφι. Στους αρ­μό­διους του α­ε­ρο­δρο­μίου δη­λώ­σα­με ό­τι εί­μα­στε προ­σκυ­νη­τές του Πα­νά­γιου Τά­φου, κά­τι που δύ­σκο­λα θα μπο­ρού­σε να γί­νει πι­στευ­τό με βά­ση την εμ­φά­νι­ση του ό­λου γκρουπ. Ωστό­σο έ­κα­ναν ό­τι μας πί­στε­ψαν.
Φτά­σα­με στην Ιε­ρου­σα­λήμ. Για δυο – τρεις μέ­ρες πε­ρι­φε­ρό­μα­στε μέ­σα στο τεί­χη της πα­λιάς πό­λης πε­ρι­μέ­νο­ντας την άρ­ση της α­πα­γό­ρευ­σης κυ­κλο­φο­ρίας στα κα­τε­χό­με­να για να μπού­με μέ­σα. Η πα­λιά Ιε­ρου­σα­λήμ εί­ναι μια μα­γι­κή πό­λη. Ακού­γε­ται κλι­σέ, αλ­λά εί­ναι στ’ α­λή­θεια σαν να τα­ξι­δεύεις σε έ­να πο­λύ πα­ρελ­θό­ντα χρό­νο.
Πή­γα­με και στη σύγ­χρο­νη Ιε­ρου­σα­λήμ. Για να μπεις σε μπα­ρ, πέρ­να­γες έ­λεγ­χο στην εί­σο­δο, για το φό­βο αν έ­χεις μα­ζί σου ε­κρη­κτι­κά. Μια μέ­ρα πέ­σα­με πά­νω σε μια σχο­λι­κή εκ­δρο­μή μα­θη­τών του δη­μο­τι­κού. Μπρο­στά και στο πλάι οι δά­σκα­λοι με αυ­τό­μα­τα ό­πλα στα χέ­ρια και πί­σω οι μα­θη­τές, μια α­πί­στευ­τη ει­κό­να. Κι ω­στό­σο, μια κοι­νω­νία έ­χει εκ­παι­δευ­τεί να θεω­ρεί αυ­τή την ει­κό­να φυ­σιο­λο­γι­κή.

Ta check points
Ήρθε η μέ­ρα να πε­ρά­σου­με στα πα­λαι­στι­νια­κά ε­δά­φη. Για να μπεις στη Ρα­μά­λα, τη Να­μπλούς ή τη Βη­θλεέ­μ, έ­πρε­πε να πε­ρά­σεις α­πό τα ση­μεία ε­λέγ­χου του ισ­ρα­η­λι­νού στρα­τού, τα πε­ρί­φη­μα check points. Η λο­γι­κή λέει ό­τι οι έ­λεγ­χοι θα έ­πρε­πε να εί­ναι πιο αυ­στη­ροί για να μπεις στο Ισραήλ και πο­λύ λι­γό­τε­ρο για να πας στα πα­λαι­στι­νια­κά ε­δά­φη. Δεν α­πο­δείχ­θη­κε σω­στή αυ­τή η ε­κτί­μη­ση. Φτά­σα­με σε έ­να check point και κα­τε­βή­κα­με. Πε­ρι­μέ­να­με κά­τω α­πό τον καυ­τό ή­λιο της Μέ­σης Ανα­το­λής. Μα­ζί μας, δε­κά­δες Πα­λαι­στί­νιοι, μα­νά­δες με τα παι­διά τους, γριές και γέ­ροι, νέ­οι ά­ντρες που γυρ­νού­σαν α­πό την ερ­γα­σία τους στην Ιε­ρου­σα­λήμ.
-Πό­σο θα πε­ρι­μέ­νου­με;
Κα­νείς δεν ξέ­ρει. Οι ισ­ρα­η­λι­νοί στρα­τιώ­τες δεν μι­λούν, δεν δί­νουν α­πά­ντη­ση. Όταν υ­πάρ­χει κά­ποια κί­νη­ση, σπρώ­χνουν, βρί­ζουν, κλω­τσά­νε, τους φέ­ρο­νται σαν ζώα. Και ο κό­σμος α­πλά πε­ρι­μέ­νει. Το check point δεν α­νοί­γει. Κά­ποιοι που πε­ρι­μέ­νουν μα­ζί μας, μας ε­ξη­γού­ν: «Κα­μιά φο­ρά α­νοί­γουν α­μέ­σως, άλ­λες φο­ρές πε­ρι­μέ­νεις 3-4 ώ­ρες, κά­ποιες φο­ρές κοι­μό­μα­στε ε­δώ. Μια γυ­ναί­κα την προ­η­γού­με­νη ε­βδο­μά­δα γέν­νη­σε στο check point». Μοι­ρο­λα­τρία και α­πελ­πι­σία. Πε­ρι­μέ­νου­με μία, δυο, τρεις ώ­ρες. Στο τέ­λος κά­ποιος μας λέει ό­τι υ­πάρ­χουν πα­ρά­νο­μα τα­ξί, που μπο­ρούν μέ­σα α­πό α­πό­κε­ντρες δια­δρο­μές να σε πά­νε ε­ντός. Μπαί­νου­με σε τέ­τοια τα­ξί. Αφή­νου­με πί­σω μας τον κό­σμο που πε­ρι­μέ­νει, για πό­σες ώ­ρες α­κό­μα, ποιος ξέ­ρει; Άνθρω­ποι για τους ο­ποίους το τα­ξί­δι α­πό, και προς, τη δου­λειά τους εί­ναι μια κα­θη­με­ρι­νή ο­δύσ­σεια. Φεύ­γεις α­πό το σπί­τι σου χω­ρίς να ξέ­ρεις κα­τά διά­νοια τι ώ­ρα θα γυ­ρί­σεις. Δεν γί­νε­ται ό­μως αλ­λιώς, δεν υ­πάρ­χουν δου­λειές στα κα­τε­χό­με­να. Τε­λι­κά, με τα πα­ρά­νο­μα τα­ξί μπαί­νου­με στα κα­τε­χό­με­να.

Ό,τι κυ­κλο­φο­ρεί, πυ­ρο­βο­λεί­ται
Τα πά­ντα εί­ναι κλει­στά, υ­πάρ­χει α­πα­γό­ρευ­ση κυ­κλο­φο­ρίας. Ισρα­η­λι­νά ταν­κς πε­ρι­πο­λούν στους δρό­μους. Οι δρό­μοι εί­ναι χα­ραγ­μέ­νοι α­πό τις ερ­πύ­στριες. Κά­θε πέ­μπτη μέ­ρα, οι Ισρα­η­λι­νοί ε­πι­τρέ­πουν την κυ­κλο­φο­ρία με­τα­ξύ 9πμ και 3μμ, προ­κει­μέ­νου να γί­νει ο α­νε­φο­δια­σμός των σπι­τιών. Τις υ­πό­λοι­πες ώ­ρες και μέ­ρες τα μό­να ο­χή­μα­τα που ε­πι­τρέ­πε­ται να κυ­κλο­φο­ρούν εί­ναι τα α­σθε­νο­φό­ρα. Ό,τι άλ­λο κυ­κλο­φο­ρεί, πυ­ρο­βο­λεί­ται. Τα πα­ντζού­ρια εί­ναι ό­λα κλει­στά, υ­πο­χρεω­τι­κά. Μό­νο στις 9 το πρωί της πέ­μπτης μέ­ρας ξαφ­νι­κά η πό­λη ζω­ντα­νεύει, ο κό­σμος τρέ­χει στους δρό­μους, τα πα­ρά­θυ­ρα α­νοί­γουν, τα μα­γα­ζιά α­νε­βά­ζουν ρο­λά. Στις 14:55 ό­λα έ­χουν τε­λειώ­σει.
Φτά­νου­με στη Ρα­μά­λα, μας προω­θούν σε έ­να νο­σο­κο­μείο. Εδώ θα πε­ρά­σου­με τις ε­πό­με­νες δύο ε­βδο­μά­δες. Θα μέ­νου­με μέ­σα στο νο­σο­κο­μείο, θα μπαί­νου­με στα α­σθε­νο­φό­ρα έ­τσι ώ­στε να μπο­ρού­με να κυ­κλο­φο­ρή­σου­με και να δού­με λί­γο την κα­τά­στα­ση που ε­πι­κρα­τεί.
Εγώ μπαί­νω σε μια φαρ­μα­κα­πο­θή­κη. Παίρ­νω τις πα­ραγ­γε­λίες για φάρ­μα­κα, τα κα­τε­βά­ζω και με τα α­σθε­νο­φό­ρα κά­νω δια­νο­μή κα­τ’ οί­κον. Και κά­πως έ­τσι μπαί­νω στα σπί­τια των Πα­λαι­στι­νίων. Δί­νου­με τα φάρ­μα­κα, μας σερ­βί­ρουν το τσάι και αρ­χί­ζει η κου­βέ­ντα.
Έχουν α­πελ­πι­στεί. Με το Ελσίν­κι πί­στε­ψαν σε μια λύ­ση, αλ­λά τώ­ρα η κα­τά­στα­ση έ­χει ξε­φύ­γει. Δεν έ­χουν δου­λειές, ζουν σαν φυ­λα­κι­σμέ­νοι στα σπί­τια τους. Αλλά δεν θέ­λουν να φύ­γουν. Αυ­τό εί­ναι που θέ­λει το Ισραήλ. Εξάλ­λου έ­χουν συγ­γε­νείς πρό­σφυ­γες στο Λί­βα­νο και την Ιορ­δα­νία, ζουν ε­δώ και δε­κα­ε­τίες σε προ­σφυ­γι­κά κα­μπ, ζωή εί­ναι κι αυ­τή;
Οι πε­ρισ­σό­τε­ροι λέ­νε ό­τι δέ­χο­νται τη λύ­ση των δύο κρα­τών, κά­ποιοι –αρ­κε­τά λι­γό­τε­ροι– εί­ναι α­ντί­θε­τοι στην ι­δέα του κρά­τους του Ισραήλ. Τους λέω ό­τι δια­φω­νώ μα­ζί τους σε αυ­τό, το δέ­χο­νται.
Μας μι­λούν για τους κα­θη­με­ρι­νούς μι­κρούς ε­ξευ­τε­λι­σμούς α­πό τους Ισρα­η­λι­νούς. Το εί­δα­με ε­ξάλ­λου στα check points. Τις προ­σβο­λές, τα χτυ­πή­μα­τα με γκλο­π, τους τραυ­μα­τι­σμούς α­πό σφαί­ρα για ψύλ­λου πή­δη­μα, την προ­κλη­τι­κή α­τι­μω­ρη­σία των Ισρα­η­λι­νών.
Όταν γί­νε­ται μια ε­πί­θε­ση αυ­το­κτο­νίας στο Ισραή­λ, οι πε­ρισ­σό­τε­ροι χαί­ρο­νται. Τους λέω ό­τι θα έ­κα­να μια διά­κρι­ση με­τα­ξύ του στρα­τού κα­το­χής και του γε­νι­κού πλη­θυ­σμού του Ισραήλ. Ωστό­σο, και ξέ­ρω ό­τι αυ­τό που λέω εί­ναι κά­πως, ε­κεί­νες τις μέ­ρες κα­τά­λα­βα τους βομ­βι­στές αυ­το­κτο­νίας. Θέ­λω να πω ό­τι αν κά­ποιος εί­ναι Πα­λαι­στί­νιος, 20χρο­νος και υ­φί­στα­ται ό­λο αυ­τό τον κα­θη­με­ρι­νό ε­ξευ­τε­λι­σμό, δεν νο­μί­ζω ό­τι εί­ναι πα­ρά­λο­γο να ε­πι­λέ­ξει την η­ρωι­κή έ­ξο­δο σε σχέ­ση με μια ζωή τα­πεί­νω­σης. Λυ­πά­μαι, αλ­λά ό­ποιος έ­χει άλ­λη γνώ­μη, ας πά­ει μια βόλ­τα α­πό ε­κεί πρώ­τα και με­τά το συ­ζη­τά­με.
Ένα βρά­δυ οι Ισρα­η­λι­νοί στα­μα­τά­νε το α­σθε­νο­φό­ρο. Μας στή­νουν στον τοί­χο, προ­τάσ­σουν τα αυ­τό­μα­τα. Εί­ναι σκο­τά­δι, α­γριευό­μα­στε. Τε­λι­κά κά­νουν έ­λεγ­χο στο α­σθε­νο­φό­ρο. Μας κρα­τά­νε έ­τσι πε­ρί­που μι­σή ώ­ρα. Με­τά φεύ­γουν χω­ρίς να πουν τί­πο­τα.
Εν τω με­τα­ξύ στην Ια­πω­νία και την Νό­τια Κο­ρέα διε­ξά­γε­ται το Πα­γκό­σμιο Κύ­πελ­λο. Εί­χα­με μπει στη φά­ση των νο­κ-ά­ουτ. Πα­ρά την α­πελ­πι­σία της κα­τά­στα­σης, ο κό­σμος βλέ­πει μπά­λα με με­γά­λο εν­δια­φέ­ρον. Βλέ­που­με τα μα­τς σε δω­μά­τια αρ­ρώ­στων που πρό­θυ­μα μας φι­λο­ξε­νούν ή στις τη­λε­ο­ρά­σεις των διοι­κη­τι­κών υ­πη­ρε­σιών. Μπύ­ρα δεν ε­πι­τρέ­πε­ται, πί­νου­με τσάι, αλ­λά ω­ραία εί­ναι κι έ­τσι.

Ο τε­λι­κός
Οι πε­ρισ­σό­τε­ροι υ­πο­στη­ρί­ζουν τη Βρα­ζι­λία, λι­γό­τε­ροι την Τουρ­κία, κα­νέ­νας τις Η­ΠΑ. Η νί­κη της Γερ­μα­νίας ε­πί των Η­ΠΑ πα­νη­γυ­ρί­ζε­ται, αλ­λά η Γερ­μα­νία δεν έ­χει κα­μία συ­μπά­θεια στη συ­νέ­χεια. Η α­ντι­πά­θεια προς τους Γερ­μα­νούς θα μπο­ρού­σε να συ­νο­ψι­στεί στην φρά­ση «σκό­τω­σαν και κυ­νή­γη­σαν τους Ισρα­η­λι­νούς κι έ­τσι αυ­τοί ήρ­θαν και μας κα­τσι­κώ­θη­καν στην χώ­ρα μας». Κά­πως προ­βλη­μα­τι­κό, αλ­λά αυ­τό ή­ταν.
Η Βρα­ζι­λία νι­κά την Τουρ­κία στον η­μι­τε­λι­κό και έ­τσι ο τε­λι­κός εί­ναι Βρα­ζι­λία – Γερ­μα­νία.
Η μέ­ρα του τε­λι­κού εί­ναι η τε­λευ­ταία μας πλή­ρης μέ­ρα. Την ε­πό­με­νη φεύ­γου­με για Ελλά­δα. Πη­γαί­νω να δω το μα­τς σε έ­να δω­μά­τιο με δυο τραυ­μα­τίες. Ο έ­νας έ­χει σφαί­ρες στο πό­δι α­πό Ισρα­η­λι­νούς, βγή­κε α­πό το σπί­τι να δει την α­δελ­φή τους που ή­ταν άρ­ρω­στη. Ο άλ­λος δεν θυ­μά­μαι τι εί­χε. Όλες οι πόρ­τες στα δω­μά­τια α­νοι­χτές, ό­λος ο κό­σμος, άρ­ρω­στοι, νο­ση­λευ­τές και αλ­λη­λέγ­γυοι βλέ­που­με μπά­λα. Τρέ­λα. Όλος ο κό­σμος υ­πο­στη­ρί­ζει τη Βρα­ζι­λία. Νο­μί­ζω ό­τι η Βρα­ζι­λία εί­ναι η έκ­φρα­ση της πο­δο­σφαι­ρι­κής ου­το­πίας. Προ­φέ­ρο­ντας την λέ­ξη «Βρα­ζι­λία», κά­ποιος φα­ντά­ζε­ται την τέ­λεια ο­μά­δα που δεν υ­πήρ­ξε, ού­τε πρό­κει­ται να υ­πάρ­ξει πο­τέ, μια εν­δε­κά­δα χο­ρευ­τών, μά­γων της μπά­λας. Η δε­κα­ε­τία του ‘50 προ­σέ­δω­σε αυ­τή την έν­νοια σε αυ­τή τη λέ­ξη και αυ­τή η μα­γεία πα­ρα­δό­ξως α­κό­μα διαρ­κεί. Κά­ποιοι βέ­βαια, ό­πως ο Ρο­ναλ­ντί­νιο ή ο Ρι­βάλ­ντο φρό­ντι­σαν να α­να­νεώ­σουν αυ­τό το μύ­θο.
Όταν λέω ό­τι ό­λοι υ­πο­στη­ρί­ζουν τη Βρα­ζι­λία, εν­νοώ ό­λοι. Ακό­μα και οι γερ­μα­νοί αλ­λη­λέγ­γυοι! Θες α­πό την πε­ρί­φη­μη γερ­μα­νι­κή ε­νο­χή (που α­κό­μα δια­τη­ρούν οι αλ­λη­λέγ­γυοι), θες α­πό το γε­νι­κό­τε­ρο κλί­μα, οι γερ­μα­νοί αλ­λη­λέγ­γυοι υ­πο­στη­ρί­ζουν φα­νε­ρά και κά­πως κραυ­γα­λέα τους Βρα­ζι­λιά­νους.
Ο Ρι­βάλ­ντο σου­τά­ρει, ο Καν χά­νει τη μπά­λα μέ­σα α­πό τα χέ­ρια του, ο χο­ντρού­λης Ρο­νάλ­ντο έρ­χε­ται, 1-0. Λί­γο με­τά πά­λι ο Ρο­νάλ­ντο κά­νει το 2-0. Χα­μός, φω­νές σε ό­λους τους θα­λά­μους. Πέ­φτει το σκο­τά­δι, η­συ­χία στο νο­σο­κο­μείο, οι άρ­ρω­στοι εί­ναι χα­ρού­με­νοι, οι Βρα­ζι­λιά­νοι κέρ­δι­σαν, οι Γερ­μα­νοί έ­χα­σαν. Όλα αύ­ριο θα εί­ναι τα ί­δια, αλ­λά κά­τι κα­λό έ­γι­νε α­πό­ψε. Η νί­κη της Βρα­ζι­λίας εί­ναι η νί­κη των φτω­χών και κα­τα­φρο­νε­μέ­νων αυ­τού του κό­σμου. Εί­ναι (ξα­νά!) κλι­σέ, αλ­λά εί­ναι α­λή­θεια.
Την ε­πό­με­νη μέ­ρα φτά­νου­με στο Μπεν Κου­ριόν τρεις ώ­ρες πριν την πτή­ση, (α­φού έ­χου­με φά­ει έ­να τε­τράω­ρο στο check point). Οι Ισρα­η­λι­νοί της α­σφά­λειας α­ε­ρο­δρο­μίου μας πε­ρι­μέ­νουν σε έ­να κλί­μα «προ­σκυ­νη­τές του Πα­νά­γιου Τά­φου, ε; Τώ­ρα θα ε­ξη­γη­θού­με, που­λά­κια μου».
Μου βγά­ζουν τα ρού­χα, μου παίρ­νουν το κι­νη­τό, το συν­δέ­ουν με έ­να υ­πο­λο­γι­στή, κοι­τά­ζουν ό­λες μου τις κλή­σεις, τα βά­ζω με την α­φέ­λειά μου να μην δια­γρά­ψω ό­λες μου τις κλή­σεις αυ­τές τις μέ­ρες.
– Πό­τε θα φύ­γου­με;
– Θα δού­με αν θα φύ­γε­τε.
Με πά­νε σε έ­να δω­μά­τιο που με πα­ρα­λαμ­βά­νει μια πι­τσι­ρί­κα Ισρα­η­λι­νή, δεν θα ή­ταν πά­νω α­πό 25.
– Τι ήρ­θες να κά­νεις ε­δώ;
– Να δω τι συμ­βαί­νει και να βο­η­θή­σω τους Πα­λαι­στί­νιους
– Και τι εί­δες;
– Ότι τους έ­χε­τε κά­νει το βίο α­βίω­το.
– Πο­λύ τους βοή­θη­σες, σε 15 μέ­ρες φεύ­γεις, φο­βε­ρή αλ­λη­λεγ­γύη, μπρά­βο, ω­ραίος τύ­πος εί­σαι!
Ει­ρω­νεία και πλη­ρω­μέ­νη α­πά­ντη­ση. Δα­γκώ­νο­μαι.
Τε­λι­κά μπαί­νου­με στο α­ε­ρο­πλά­νο την τε­λευ­ταία στιγ­μή, προσ­γειω­νό­μα­στε στο πα­λιό α­ε­ρο­δρό­μιο του Ελλη­νι­κού, οι ελ­λη­νι­κές ε­φη­με­ρί­δες γρά­φουν για μια βόμ­βα που έ­σκα­σε στα χέ­ρια ε­νός νε­α­ρού στον Πει­ραιά, η α­στυ­νο­μία τον συν­δέει με την τρο­μο­κρα­τία και την 17 Νοέμ­βρη. «Σι­γά μην πιά­σουν την 17 Νοέμ­βρη», σκέ­φτο­μαι και παίρ­νω το λεω­φο­ρείο για το σπί­τι.
Ήταν 1η Ιου­λίου 2002. Τέ­λος του τα­ξι­διού, τέ­λος του Πα­γκο­σμίου Κυ­πέλ­λου.
Δεν ξα­να­γύ­ρι­σα στην Πα­λαι­στί­νη. Σκέ­φτο­μαι αυ­τή την πι­τσι­ρί­κα και θυ­μώ­νω για­τί σκέ­φτο­μαι ό­τι α­πο­δεί­χτη­κε ό­τι εί­χε δί­κιο.

Η Πα­λαι­στί­νη εί­ναι μό­νη
Η Πα­λαι­στί­νη εί­ναι μό­νη. Το Πα­λαι­στι­νια­κό εί­ναι μια πλη­γή που συ­νε­χώς αι­μορ­ρα­γεί. Το Ισραή­λ, ας μην φο­βό­μα­στε τις λέ­ξεις, εί­ναι το α­παρτ­χάι­ντ του 21ου αιώ­να. Η στρα­τη­γι­κή του συ­νο­ψί­ζε­ται στο να υ­πο­χρεώ­σει τους Πα­λαι­στί­νιους να φύ­γουν παίρ­νο­ντας κομ­μα­τά­κι – κομ­μα­τά­κι τη γη τους.
Κα­θη­με­ρι­νά νέ­οι ε­ποι­κι­σμοί, που α­πο­μα­κρύ­νουν ό­λο και πε­ρισ­σό­τε­ρο τη δί­καιη λύ­ση.
Και πα­ράλ­λη­λα, ω­μή βία, δο­λο­φο­νίες, πο­λύ­χρο­νες φυ­λα­κί­σεις χω­ρίς κα­τη­γο­ρία. Η αυ­το­α­πο­κα­λού­με­νη «μό­νη δη­μο­κρα­τία της Μέ­σης Ανα­το­λής» εί­ναι έ­να ση­μείο μη­δέν για τα αν­θρώ­πι­να δι­καιώ­μα­τα.
Και α­πό την άλ­λη, έ­νας κό­σμος που δεν θέ­λει να φύ­γει, που προ­τι­μά να ζή­σει κά­τω α­πό αυ­τές τις α­δια­νό­η­τες συν­θή­κες πα­ρά να τους κά­νει την χά­ρη να τους α­δειά­σει τη γω­νιά.
Μό­νος του, χω­ρίς συμ­μα­χίες, με τις υ­πό­λοι­πες α­ρα­βι­κές χώ­ρες να μην τολ­μούν να κά­νουν α­πο­λύ­τως τί­πο­τα ό­ταν δεν βρί­σκο­νται σε συ­νεν­νό­η­ση με το Ισραήλ. Με τον Ο­ΗΕ να βγά­ζει ψη­φί­σμα­τα χω­ρίς αντίκρισμα. Με τις Η­ΠΑ να θυ­μί­ζουν στη­μέ­νο διαι­τη­τή που δεν τη­ρεί ού­τε τα προ­σχή­μα­τα, φέ­τος έ­κα­ναν άλ­λω­στε το α­πο­φα­σι­στι­κό βή­μα.
Και στη χώ­ρα μας, με την κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς να σφίγ­γει σή­με­ρα το χέ­ρι του Νε­τα­νιά­χου χω­ρίς να λέει κου­βέ­ντα για ό­λα αυ­τά.
Όσο ό­μως το Πα­λαι­στι­νια­κό δεν λύ­νε­ται, δεν μπο­ρεί να υ­πάρ­ξει ει­ρή­νη στην πε­ριο­χή, δεν μπο­ρεί να υ­πάρ­ξει καν α­πο­τε­λε­σμα­τι­κός διά­λο­γος με τον κό­σμο του Ισλάμ.
Σκέ­φτο­μαι τους αν­θρώ­πους που γνώ­ρι­σα ε­κεί­νες τις μέ­ρες και ελ­πί­ζω μια μέ­ρα η ση­μαία της Πα­λαι­στί­νης να α­νε­μί­σει πε­ρή­φα­να στην Ιε­ρου­σα­λήμ. Μα­ζί με αυ­τή του Ισραή­λ, σύμ­φω­νοι. Αλλά και ι­σό­τι­μα με αυ­τή.
Κι έ­τσι μπο­ρεί κι ε­γώ να ξα­να­γυ­ρί­σω στην Πα­λαι­στί­νη.
Ίσως στο Πα­γκό­σμιο Κύ­πελ­λο του 2022
Εφ «η ΕΠΟΧΗ» 16 Ιουλίου, 2018

Ένας τε­λι­κός πα­γκο­σμίου κυ­πέλ­λου σε έ­να νο­σο­κο­μείο της Ρα­μά­λα* ( 2002 Βρα­ζι­λία–Γερ­μα­νία 2-0)

Του Βα­σί­λη Πα­πα­στερ­γίου
Ο τε­λι­κός του Μου­ντιάλ εί­ναι ο πιο ση­μα­ντι­κός α­γώ­νας της τε­τρα­ε­τίας. Εί­ναι το τέ­λος μιας σει­ράς ε­κα­το­ντά­δων α­γώ­νων α­νά τον πλα­νή­τη, που ό­λοι έ­χουν τη ση­μα­σία τους. Πριν το Γερ­μα­νία – Αργε­ντι­νή το 2014, στα προ­κρι­μα­τι­κά υ­πήρ­ξε π.χ. έ­να Τζι­μπου­τί- Να­μί­μπια και έ­να Νέα Κα­λη­δο­νία – Νή­σοι Σο­λο­μώ­ντα, που ή­ταν το μα­τς της χρο­νιάς για τους αν­θρώ­πους ε­κεί.

Πολ­λοί άν­θρω­ποι –με­τα­ξύ τους κι ε­γώ– θυ­μού­νται που βρι­σκό­ντου­σαν την η­μέ­ρα του τε­λι­κού του Πα­γκο­σμίου Κυ­πέλ­λου, κά­θε τε­λι­κού που έ­χουν ζή­σει. Έτσι κι ε­γώ θυ­μά­μαι α­κρι­βώς που εί­δα κά­θε τε­λι­κό με­τά το 1978, που εί­ναι ο πρώ­τος που θυ­μά­μαι.
Θυ­μά­μαι, λοι­πόν, ό­τι τον τε­λι­κό του 2002 τον εί­δα σε έ­να νο­σο­κο­μείο στη Ρα­μά­λα. Ήταν 30 Ιου­νίου 2002, 16 χρό­νια και λί­γες μέ­ρες α­πό σή­με­ρα.
Ήταν οι μέ­ρες που το Ισραήλ εί­χε ε­πι­βά­λει α­πα­γό­ρευ­ση κυ­κλο­φο­ρίας σε ό­λες τις πα­λαι­στι­νια­κές πό­λεις. Ο Αρα­φάτ ή­ταν α­πο­κλει­σμέ­νος στο αρ­χη­γείο του, πε­ρι­κυ­κλω­μέ­νος α­πό τα ισ­ρα­η­λι­νά ταν­κς. Κι ό­λα αυ­τά μό­λις 7 χρό­νια με­τά την πα­ρά λί­γο ι­στο­ρι­κή συμ­φω­νία στο Ελσίν­κι, που υ­πο­τί­θε­ται ό­τι ά­νοι­γε το δρό­μο στη δη­μιουρ­γία του πα­λαι­στι­νια­κού κρά­τους.
Προσ­γειω­θή­κα­με στο Τελ Αβί­β, μια ο­μά­δα πε­ρί­που 20 αν­θρώ­πων α­πό την Ελλά­δα. Ανά­με­σά μας ή­ταν η α­ξέ­χα­στη Αννί­τα Μι­χα­η­λί­δου και ο α­ξέ­χα­στος Γκουί­ντο Τζιό­φφι. Στους αρ­μό­διους του α­ε­ρο­δρο­μίου δη­λώ­σα­με ό­τι εί­μα­στε προ­σκυ­νη­τές του Πα­νά­γιου Τά­φου, κά­τι που δύ­σκο­λα θα μπο­ρού­σε να γί­νει πι­στευ­τό με βά­ση την εμ­φά­νι­ση του ό­λου γκρουπ. Ωστό­σο έ­κα­ναν ό­τι μας πί­στε­ψαν.
Φτά­σα­με στην Ιε­ρου­σα­λήμ. Για δυο – τρεις μέ­ρες πε­ρι­φε­ρό­μα­στε μέ­σα στο τεί­χη της πα­λιάς πό­λης πε­ρι­μέ­νο­ντας την άρ­ση της α­πα­γό­ρευ­σης κυ­κλο­φο­ρίας στα κα­τε­χό­με­να για να μπού­με μέ­σα. Η πα­λιά Ιε­ρου­σα­λήμ εί­ναι μια μα­γι­κή πό­λη. Ακού­γε­ται κλι­σέ, αλ­λά εί­ναι στ’ α­λή­θεια σαν να τα­ξι­δεύεις σε έ­να πο­λύ πα­ρελ­θό­ντα χρό­νο.
Πή­γα­με και στη σύγ­χρο­νη Ιε­ρου­σα­λήμ. Για να μπεις σε μπα­ρ, πέρ­να­γες έ­λεγ­χο στην εί­σο­δο, για το φό­βο αν έ­χεις μα­ζί σου ε­κρη­κτι­κά. Μια μέ­ρα πέ­σα­με πά­νω σε μια σχο­λι­κή εκ­δρο­μή μα­θη­τών του δη­μο­τι­κού. Μπρο­στά και στο πλάι οι δά­σκα­λοι με αυ­τό­μα­τα ό­πλα στα χέ­ρια και πί­σω οι μα­θη­τές, μια α­πί­στευ­τη ει­κό­να. Κι ω­στό­σο, μια κοι­νω­νία έ­χει εκ­παι­δευ­τεί να θεω­ρεί αυ­τή την ει­κό­να φυ­σιο­λο­γι­κή.

Ta check points
Ήρθε η μέ­ρα να πε­ρά­σου­με στα πα­λαι­στι­νια­κά ε­δά­φη. Για να μπεις στη Ρα­μά­λα, τη Να­μπλούς ή τη Βη­θλεέ­μ, έ­πρε­πε να πε­ρά­σεις α­πό τα ση­μεία ε­λέγ­χου του ισ­ρα­η­λι­νού στρα­τού, τα πε­ρί­φη­μα check points. Η λο­γι­κή λέει ό­τι οι έ­λεγ­χοι θα έ­πρε­πε να εί­ναι πιο αυ­στη­ροί για να μπεις στο Ισραήλ και πο­λύ λι­γό­τε­ρο για να πας στα πα­λαι­στι­νια­κά ε­δά­φη. Δεν α­πο­δείχ­θη­κε σω­στή αυ­τή η ε­κτί­μη­ση. Φτά­σα­με σε έ­να check point και κα­τε­βή­κα­με. Πε­ρι­μέ­να­με κά­τω α­πό τον καυ­τό ή­λιο της Μέ­σης Ανα­το­λής. Μα­ζί μας, δε­κά­δες Πα­λαι­στί­νιοι, μα­νά­δες με τα παι­διά τους, γριές και γέ­ροι, νέ­οι ά­ντρες που γυρ­νού­σαν α­πό την ερ­γα­σία τους στην Ιε­ρου­σα­λήμ.
-Πό­σο θα πε­ρι­μέ­νου­με;
Κα­νείς δεν ξέ­ρει. Οι ισ­ρα­η­λι­νοί στρα­τιώ­τες δεν μι­λούν, δεν δί­νουν α­πά­ντη­ση. Όταν υ­πάρ­χει κά­ποια κί­νη­ση, σπρώ­χνουν, βρί­ζουν, κλω­τσά­νε, τους φέ­ρο­νται σαν ζώα. Και ο κό­σμος α­πλά πε­ρι­μέ­νει. Το check point δεν α­νοί­γει. Κά­ποιοι που πε­ρι­μέ­νουν μα­ζί μας, μας ε­ξη­γού­ν: «Κα­μιά φο­ρά α­νοί­γουν α­μέ­σως, άλ­λες φο­ρές πε­ρι­μέ­νεις 3-4 ώ­ρες, κά­ποιες φο­ρές κοι­μό­μα­στε ε­δώ. Μια γυ­ναί­κα την προ­η­γού­με­νη ε­βδο­μά­δα γέν­νη­σε στο check point». Μοι­ρο­λα­τρία και α­πελ­πι­σία. Πε­ρι­μέ­νου­με μία, δυο, τρεις ώ­ρες. Στο τέ­λος κά­ποιος μας λέει ό­τι υ­πάρ­χουν πα­ρά­νο­μα τα­ξί, που μπο­ρούν μέ­σα α­πό α­πό­κε­ντρες δια­δρο­μές να σε πά­νε ε­ντός. Μπαί­νου­με σε τέ­τοια τα­ξί. Αφή­νου­με πί­σω μας τον κό­σμο που πε­ρι­μέ­νει, για πό­σες ώ­ρες α­κό­μα, ποιος ξέ­ρει; Άνθρω­ποι για τους ο­ποίους το τα­ξί­δι α­πό, και προς, τη δου­λειά τους εί­ναι μια κα­θη­με­ρι­νή ο­δύσ­σεια. Φεύ­γεις α­πό το σπί­τι σου χω­ρίς να ξέ­ρεις κα­τά διά­νοια τι ώ­ρα θα γυ­ρί­σεις. Δεν γί­νε­ται ό­μως αλ­λιώς, δεν υ­πάρ­χουν δου­λειές στα κα­τε­χό­με­να. Τε­λι­κά, με τα πα­ρά­νο­μα τα­ξί μπαί­νου­με στα κα­τε­χό­με­να.

Ό,τι κυ­κλο­φο­ρεί, πυ­ρο­βο­λεί­ται
Τα πά­ντα εί­ναι κλει­στά, υ­πάρ­χει α­πα­γό­ρευ­ση κυ­κλο­φο­ρίας. Ισρα­η­λι­νά ταν­κς πε­ρι­πο­λούν στους δρό­μους. Οι δρό­μοι εί­ναι χα­ραγ­μέ­νοι α­πό τις ερ­πύ­στριες. Κά­θε πέ­μπτη μέ­ρα, οι Ισρα­η­λι­νοί ε­πι­τρέ­πουν την κυ­κλο­φο­ρία με­τα­ξύ 9πμ και 3μμ, προ­κει­μέ­νου να γί­νει ο α­νε­φο­δια­σμός των σπι­τιών. Τις υ­πό­λοι­πες ώ­ρες και μέ­ρες τα μό­να ο­χή­μα­τα που ε­πι­τρέ­πε­ται να κυ­κλο­φο­ρούν εί­ναι τα α­σθε­νο­φό­ρα. Ό,τι άλ­λο κυ­κλο­φο­ρεί, πυ­ρο­βο­λεί­ται. Τα πα­ντζού­ρια εί­ναι ό­λα κλει­στά, υ­πο­χρεω­τι­κά. Μό­νο στις 9 το πρωί της πέ­μπτης μέ­ρας ξαφ­νι­κά η πό­λη ζω­ντα­νεύει, ο κό­σμος τρέ­χει στους δρό­μους, τα πα­ρά­θυ­ρα α­νοί­γουν, τα μα­γα­ζιά α­νε­βά­ζουν ρο­λά. Στις 14:55 ό­λα έ­χουν τε­λειώ­σει.
Φτά­νου­με στη Ρα­μά­λα, μας προω­θούν σε έ­να νο­σο­κο­μείο. Εδώ θα πε­ρά­σου­με τις ε­πό­με­νες δύο ε­βδο­μά­δες. Θα μέ­νου­με μέ­σα στο νο­σο­κο­μείο, θα μπαί­νου­με στα α­σθε­νο­φό­ρα έ­τσι ώ­στε να μπο­ρού­με να κυ­κλο­φο­ρή­σου­με και να δού­με λί­γο την κα­τά­στα­ση που ε­πι­κρα­τεί.
Εγώ μπαί­νω σε μια φαρ­μα­κα­πο­θή­κη. Παίρ­νω τις πα­ραγ­γε­λίες για φάρ­μα­κα, τα κα­τε­βά­ζω και με τα α­σθε­νο­φό­ρα κά­νω δια­νο­μή κα­τ’ οί­κον. Και κά­πως έ­τσι μπαί­νω στα σπί­τια των Πα­λαι­στι­νίων. Δί­νου­με τα φάρ­μα­κα, μας σερ­βί­ρουν το τσάι και αρ­χί­ζει η κου­βέ­ντα.
Έχουν α­πελ­πι­στεί. Με το Ελσίν­κι πί­στε­ψαν σε μια λύ­ση, αλ­λά τώ­ρα η κα­τά­στα­ση έ­χει ξε­φύ­γει. Δεν έ­χουν δου­λειές, ζουν σαν φυ­λα­κι­σμέ­νοι στα σπί­τια τους. Αλλά δεν θέ­λουν να φύ­γουν. Αυ­τό εί­ναι που θέ­λει το Ισραήλ. Εξάλ­λου έ­χουν συγ­γε­νείς πρό­σφυ­γες στο Λί­βα­νο και την Ιορ­δα­νία, ζουν ε­δώ και δε­κα­ε­τίες σε προ­σφυ­γι­κά κα­μπ, ζωή εί­ναι κι αυ­τή;
Οι πε­ρισ­σό­τε­ροι λέ­νε ό­τι δέ­χο­νται τη λύ­ση των δύο κρα­τών, κά­ποιοι –αρ­κε­τά λι­γό­τε­ροι– εί­ναι α­ντί­θε­τοι στην ι­δέα του κρά­τους του Ισραήλ. Τους λέω ό­τι δια­φω­νώ μα­ζί τους σε αυ­τό, το δέ­χο­νται.
Μας μι­λούν για τους κα­θη­με­ρι­νούς μι­κρούς ε­ξευ­τε­λι­σμούς α­πό τους Ισρα­η­λι­νούς. Το εί­δα­με ε­ξάλ­λου στα check points. Τις προ­σβο­λές, τα χτυ­πή­μα­τα με γκλο­π, τους τραυ­μα­τι­σμούς α­πό σφαί­ρα για ψύλ­λου πή­δη­μα, την προ­κλη­τι­κή α­τι­μω­ρη­σία των Ισρα­η­λι­νών.
Όταν γί­νε­ται μια ε­πί­θε­ση αυ­το­κτο­νίας στο Ισραή­λ, οι πε­ρισ­σό­τε­ροι χαί­ρο­νται. Τους λέω ό­τι θα έ­κα­να μια διά­κρι­ση με­τα­ξύ του στρα­τού κα­το­χής και του γε­νι­κού πλη­θυ­σμού του Ισραήλ. Ωστό­σο, και ξέ­ρω ό­τι αυ­τό που λέω εί­ναι κά­πως, ε­κεί­νες τις μέ­ρες κα­τά­λα­βα τους βομ­βι­στές αυ­το­κτο­νίας. Θέ­λω να πω ό­τι αν κά­ποιος εί­ναι Πα­λαι­στί­νιος, 20χρο­νος και υ­φί­στα­ται ό­λο αυ­τό τον κα­θη­με­ρι­νό ε­ξευ­τε­λι­σμό, δεν νο­μί­ζω ό­τι εί­ναι πα­ρά­λο­γο να ε­πι­λέ­ξει την η­ρωι­κή έ­ξο­δο σε σχέ­ση με μια ζωή τα­πεί­νω­σης. Λυ­πά­μαι, αλ­λά ό­ποιος έ­χει άλ­λη γνώ­μη, ας πά­ει μια βόλ­τα α­πό ε­κεί πρώ­τα και με­τά το συ­ζη­τά­με.
Ένα βρά­δυ οι Ισρα­η­λι­νοί στα­μα­τά­νε το α­σθε­νο­φό­ρο. Μας στή­νουν στον τοί­χο, προ­τάσ­σουν τα αυ­τό­μα­τα. Εί­ναι σκο­τά­δι, α­γριευό­μα­στε. Τε­λι­κά κά­νουν έ­λεγ­χο στο α­σθε­νο­φό­ρο. Μας κρα­τά­νε έ­τσι πε­ρί­που μι­σή ώ­ρα. Με­τά φεύ­γουν χω­ρίς να πουν τί­πο­τα.
Εν τω με­τα­ξύ στην Ια­πω­νία και την Νό­τια Κο­ρέα διε­ξά­γε­ται το Πα­γκό­σμιο Κύ­πελ­λο. Εί­χα­με μπει στη φά­ση των νο­κ-ά­ουτ. Πα­ρά την α­πελ­πι­σία της κα­τά­στα­σης, ο κό­σμος βλέ­πει μπά­λα με με­γά­λο εν­δια­φέ­ρον. Βλέ­που­με τα μα­τς σε δω­μά­τια αρ­ρώ­στων που πρό­θυ­μα μας φι­λο­ξε­νούν ή στις τη­λε­ο­ρά­σεις των διοι­κη­τι­κών υ­πη­ρε­σιών. Μπύ­ρα δεν ε­πι­τρέ­πε­ται, πί­νου­με τσάι, αλ­λά ω­ραία εί­ναι κι έ­τσι.

Ο τε­λι­κός
Οι πε­ρισ­σό­τε­ροι υ­πο­στη­ρί­ζουν τη Βρα­ζι­λία, λι­γό­τε­ροι την Τουρ­κία, κα­νέ­νας τις Η­ΠΑ. Η νί­κη της Γερ­μα­νίας ε­πί των Η­ΠΑ πα­νη­γυ­ρί­ζε­ται, αλ­λά η Γερ­μα­νία δεν έ­χει κα­μία συ­μπά­θεια στη συ­νέ­χεια. Η α­ντι­πά­θεια προς τους Γερ­μα­νούς θα μπο­ρού­σε να συ­νο­ψι­στεί στην φρά­ση «σκό­τω­σαν και κυ­νή­γη­σαν τους Ισρα­η­λι­νούς κι έ­τσι αυ­τοί ήρ­θαν και μας κα­τσι­κώ­θη­καν στην χώ­ρα μας». Κά­πως προ­βλη­μα­τι­κό, αλ­λά αυ­τό ή­ταν.
Η Βρα­ζι­λία νι­κά την Τουρ­κία στον η­μι­τε­λι­κό και έ­τσι ο τε­λι­κός εί­ναι Βρα­ζι­λία – Γερ­μα­νία.
Η μέ­ρα του τε­λι­κού εί­ναι η τε­λευ­ταία μας πλή­ρης μέ­ρα. Την ε­πό­με­νη φεύ­γου­με για Ελλά­δα. Πη­γαί­νω να δω το μα­τς σε έ­να δω­μά­τιο με δυο τραυ­μα­τίες. Ο έ­νας έ­χει σφαί­ρες στο πό­δι α­πό Ισρα­η­λι­νούς, βγή­κε α­πό το σπί­τι να δει την α­δελ­φή τους που ή­ταν άρ­ρω­στη. Ο άλ­λος δεν θυ­μά­μαι τι εί­χε. Όλες οι πόρ­τες στα δω­μά­τια α­νοι­χτές, ό­λος ο κό­σμος, άρ­ρω­στοι, νο­ση­λευ­τές και αλ­λη­λέγ­γυοι βλέ­που­με μπά­λα. Τρέ­λα. Όλος ο κό­σμος υ­πο­στη­ρί­ζει τη Βρα­ζι­λία. Νο­μί­ζω ό­τι η Βρα­ζι­λία εί­ναι η έκ­φρα­ση της πο­δο­σφαι­ρι­κής ου­το­πίας. Προ­φέ­ρο­ντας την λέ­ξη «Βρα­ζι­λία», κά­ποιος φα­ντά­ζε­ται την τέ­λεια ο­μά­δα που δεν υ­πήρ­ξε, ού­τε πρό­κει­ται να υ­πάρ­ξει πο­τέ, μια εν­δε­κά­δα χο­ρευ­τών, μά­γων της μπά­λας. Η δε­κα­ε­τία του ‘50 προ­σέ­δω­σε αυ­τή την έν­νοια σε αυ­τή τη λέ­ξη και αυ­τή η μα­γεία πα­ρα­δό­ξως α­κό­μα διαρ­κεί. Κά­ποιοι βέ­βαια, ό­πως ο Ρο­ναλ­ντί­νιο ή ο Ρι­βάλ­ντο φρό­ντι­σαν να α­να­νεώ­σουν αυ­τό το μύ­θο.
Όταν λέω ό­τι ό­λοι υ­πο­στη­ρί­ζουν τη Βρα­ζι­λία, εν­νοώ ό­λοι. Ακό­μα και οι γερ­μα­νοί αλ­λη­λέγ­γυοι! Θες α­πό την πε­ρί­φη­μη γερ­μα­νι­κή ε­νο­χή (που α­κό­μα δια­τη­ρούν οι αλ­λη­λέγ­γυοι), θες α­πό το γε­νι­κό­τε­ρο κλί­μα, οι γερ­μα­νοί αλ­λη­λέγ­γυοι υ­πο­στη­ρί­ζουν φα­νε­ρά και κά­πως κραυ­γα­λέα τους Βρα­ζι­λιά­νους.
Ο Ρι­βάλ­ντο σου­τά­ρει, ο Καν χά­νει τη μπά­λα μέ­σα α­πό τα χέ­ρια του, ο χο­ντρού­λης Ρο­νάλ­ντο έρ­χε­ται, 1-0. Λί­γο με­τά πά­λι ο Ρο­νάλ­ντο κά­νει το 2-0. Χα­μός, φω­νές σε ό­λους τους θα­λά­μους. Πέ­φτει το σκο­τά­δι, η­συ­χία στο νο­σο­κο­μείο, οι άρ­ρω­στοι εί­ναι χα­ρού­με­νοι, οι Βρα­ζι­λιά­νοι κέρ­δι­σαν, οι Γερ­μα­νοί έ­χα­σαν. Όλα αύ­ριο θα εί­ναι τα ί­δια, αλ­λά κά­τι κα­λό έ­γι­νε α­πό­ψε. Η νί­κη της Βρα­ζι­λίας εί­ναι η νί­κη των φτω­χών και κα­τα­φρο­νε­μέ­νων αυ­τού του κό­σμου. Εί­ναι (ξα­νά!) κλι­σέ, αλ­λά εί­ναι α­λή­θεια.
Την ε­πό­με­νη μέ­ρα φτά­νου­με στο Μπεν Κου­ριόν τρεις ώ­ρες πριν την πτή­ση, (α­φού έ­χου­με φά­ει έ­να τε­τράω­ρο στο check point). Οι Ισρα­η­λι­νοί της α­σφά­λειας α­ε­ρο­δρο­μίου μας πε­ρι­μέ­νουν σε έ­να κλί­μα «προ­σκυ­νη­τές του Πα­νά­γιου Τά­φου, ε; Τώ­ρα θα ε­ξη­γη­θού­με, που­λά­κια μου».
Μου βγά­ζουν τα ρού­χα, μου παίρ­νουν το κι­νη­τό, το συν­δέ­ουν με έ­να υ­πο­λο­γι­στή, κοι­τά­ζουν ό­λες μου τις κλή­σεις, τα βά­ζω με την α­φέ­λειά μου να μην δια­γρά­ψω ό­λες μου τις κλή­σεις αυ­τές τις μέ­ρες.
– Πό­τε θα φύ­γου­με;
– Θα δού­με αν θα φύ­γε­τε.
Με πά­νε σε έ­να δω­μά­τιο που με πα­ρα­λαμ­βά­νει μια πι­τσι­ρί­κα Ισρα­η­λι­νή, δεν θα ή­ταν πά­νω α­πό 25.
– Τι ήρ­θες να κά­νεις ε­δώ;
– Να δω τι συμ­βαί­νει και να βο­η­θή­σω τους Πα­λαι­στί­νιους
– Και τι εί­δες;
– Ότι τους έ­χε­τε κά­νει το βίο α­βίω­το.
– Πο­λύ τους βοή­θη­σες, σε 15 μέ­ρες φεύ­γεις, φο­βε­ρή αλ­λη­λεγ­γύη, μπρά­βο, ω­ραίος τύ­πος εί­σαι!
Ει­ρω­νεία και πλη­ρω­μέ­νη α­πά­ντη­ση. Δα­γκώ­νο­μαι.
Τε­λι­κά μπαί­νου­με στο α­ε­ρο­πλά­νο την τε­λευ­ταία στιγ­μή, προσ­γειω­νό­μα­στε στο πα­λιό α­ε­ρο­δρό­μιο του Ελλη­νι­κού, οι ελ­λη­νι­κές ε­φη­με­ρί­δες γρά­φουν για μια βόμ­βα που έ­σκα­σε στα χέ­ρια ε­νός νε­α­ρού στον Πει­ραιά, η α­στυ­νο­μία τον συν­δέει με την τρο­μο­κρα­τία και την 17 Νοέμ­βρη. «Σι­γά μην πιά­σουν την 17 Νοέμ­βρη», σκέ­φτο­μαι και παίρ­νω το λεω­φο­ρείο για το σπί­τι.
Ήταν 1η Ιου­λίου 2002. Τέ­λος του τα­ξι­διού, τέ­λος του Πα­γκο­σμίου Κυ­πέλ­λου.
Δεν ξα­να­γύ­ρι­σα στην Πα­λαι­στί­νη. Σκέ­φτο­μαι αυ­τή την πι­τσι­ρί­κα και θυ­μώ­νω για­τί σκέ­φτο­μαι ό­τι α­πο­δεί­χτη­κε ό­τι εί­χε δί­κιο.

Η Πα­λαι­στί­νη εί­ναι μό­νη

Η Πα­λαι­στί­νη εί­ναι μό­νη. Το Πα­λαι­στι­νια­κό εί­ναι μια πλη­γή που συ­νε­χώς αι­μορ­ρα­γεί. Το Ισραή­λ, ας μην φο­βό­μα­στε τις λέ­ξεις, εί­ναι το α­παρτ­χάι­ντ του 21ου αιώ­να. Η στρα­τη­γι­κή του συ­νο­ψί­ζε­ται στο να υ­πο­χρεώ­σει τους Πα­λαι­στί­νιους να φύ­γουν παίρ­νο­ντας κομ­μα­τά­κι – κομ­μα­τά­κι τη γη τους.
Κα­θη­με­ρι­νά νέ­οι ε­ποι­κι­σμοί, που α­πο­μα­κρύ­νουν ό­λο και πε­ρισ­σό­τε­ρο τη δί­καιη λύ­ση.
Και πα­ράλ­λη­λα, ω­μή βία, δο­λο­φο­νίες, πο­λύ­χρο­νες φυ­λα­κί­σεις χω­ρίς κα­τη­γο­ρία. Η αυ­το­α­πο­κα­λού­με­νη «μό­νη δη­μο­κρα­τία της Μέ­σης Ανα­το­λής» εί­ναι έ­να ση­μείο μη­δέν για τα αν­θρώ­πι­να δι­καιώ­μα­τα.
Και α­πό την άλ­λη, έ­νας κό­σμος που δεν θέ­λει να φύ­γει, που προ­τι­μά να ζή­σει κά­τω α­πό αυ­τές τις α­δια­νό­η­τες συν­θή­κες πα­ρά να τους κά­νει την χά­ρη να τους α­δειά­σει τη γω­νιά.
Μό­νος του, χω­ρίς συμ­μα­χίες, με τις υ­πό­λοι­πες α­ρα­βι­κές χώ­ρες να μην τολ­μούν να κά­νουν α­πο­λύ­τως τί­πο­τα ό­ταν δεν βρί­σκο­νται σε συ­νεν­νό­η­ση με το Ισραήλ. Με τον Ο­ΗΕ να βγά­ζει ψη­φί­σμα­τα χω­ρίς αντίκρισμα. Με τις Η­ΠΑ να θυ­μί­ζουν στη­μέ­νο διαι­τη­τή που δεν τη­ρεί ού­τε τα προ­σχή­μα­τα, φέ­τος έ­κα­ναν άλ­λω­στε το α­πο­φα­σι­στι­κό βή­μα.
Και στη χώ­ρα μας, με την κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς να σφίγ­γει σή­με­ρα το χέ­ρι του Νε­τα­νιά­χου χω­ρίς να λέει κου­βέ­ντα για ό­λα αυ­τά.
Όσο ό­μως το Πα­λαι­στι­νια­κό δεν λύ­νε­ται, δεν μπο­ρεί να υ­πάρ­ξει ει­ρή­νη στην πε­ριο­χή, δεν μπο­ρεί να υ­πάρ­ξει καν α­πο­τε­λε­σμα­τι­κός διά­λο­γος με τον κό­σμο του Ισλάμ.
Σκέ­φτο­μαι τους αν­θρώ­πους που γνώ­ρι­σα ε­κεί­νες τις μέ­ρες και ελ­πί­ζω μια μέ­ρα η ση­μαία της Πα­λαι­στί­νης να α­νε­μί­σει πε­ρή­φα­να στην Ιε­ρου­σα­λήμ. Μα­ζί με αυ­τή του Ισραή­λ, σύμ­φω­νοι. Αλλά και ι­σό­τι­μα με αυ­τή.
Κι έ­τσι μπο­ρεί κι ε­γώ να ξα­να­γυ­ρί­σω στην Πα­λαι­στί­νη.
Ίσως στο Πα­γκό­σμιο Κύ­πελ­λο του 2022
*Εφ «Η ΕΠΟΧΗ» 16 Ιουλίου, 2018

Από εφ. "ΠΑΤΡΙΣ" 15-07-2018

Σωματείο Παραγωγών και Πωλητών Λαϊκών Αγορών «Η Αναγέννηση»

Ευχαριστήριο

Ευχαριστούμε τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ του Νομού Ηλείας Μάκη Μπαλαούρα και τον αντιδήμαρχο του δήμου Ανδραβίδας- Κυλλήνης Ανδρέα Μίγκο. καθώς ύστερα από συνεργα­σία με το Σωματείο μας οι δύο αυτοί άνδρες κατάφεραν να εδραιώσουν την Κυριακάτικη αγορά της Νέας Μανωλάδας. για νωπά- αγροτικά προϊόντα, που ο σημερινός νόμος είχε ακυρώσει. Δείχνοντας και οι δύο για μία ακόμη φορά, τόσο ο βουλευτής Μάκης Μπαλαούρας αλλά επί­σης και ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Ανδρέας Μίγκος. το σεβασμό και την αγάπη στον πρωτογενή τομέα, που είναι ο θεμέλιος λίθος της οικονομίας του νομού. Αλλά και το συμφέρον του καταναλωτή. που εφοδιάζεται τα προϊόντα σε χαμηλές τιμές. Επί­σης και το οικονομικό συμφέρον του νομού φέρνοντας με τον θεσμό αυτό έσοδα Η διοίκηση και τα μέλη της Κυριακάτικης αγοράς τους ευχαριστούμε από καρδιάς.

Μάκης Μπαλαούρας: Εμπρός για την ανάπτυξη των Βαλκανίων

Με τη συμμετοχή εκπροσώπων των Κοινοβουλίων της ΕΕ και εκπροσώπων των Δυτικών Βαλκανίων πραγματοποιήθηκε στις 11 Ιουλίου 2018 στις Βρυξέλλες Διακοινοβουλευτική Συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με κύριο θέμα τη διασυνοριακή συνεργασία. Σε παρέμβασή του, ο Πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων Μ. Μπαλαούρας τόνισε τα εξής :

«Σε σχέση με το κρίσιμο θέμα που συζητάμε σήμερα, θα ήθελα να επισημάνω, με την ιδιότητα του Προέδρου της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων, ότι η θέση μας είναι σταθερή και σαφώς εκπεφρασμένη. Είμαστε ξεκάθαρα υπέρ της έμφασης στην μακροπεριφερειακή συνεργασία σε ολόκληρα τα Βαλκάνια, με αιχμή τον αναπτυξιακό σχεδιασμό και την χρηματοδότηση διασυνοριακών υποδομών από τους ευρωπαϊκούς πόρους. Είναι σαφές ότι η αποτελεσματικότητα της χρηματοδότησης έργων σε υπερεθνικό επίπεδο δημιουργεί πράγματι ευνοϊκές συνθήκες περιφερειακής ολοκλήρωσης. Εμπεριέχει όμως και μεγάλες προκλήσεις.

Τα κράτη των Βαλκανίων έχουν ανάγκη από τα μεγάλα διαβαλκανικά έργα και έχουν ευνοηθεί αρκετά από όσα έχουν υλοποιηθεί μέχρι στιγμής, π.χ. ο εκσυγχρονισμός του οδικού δικτύου των Δυτικών Βαλκανίων και η ένωσή του με την ελληνική Εγνατία,που αποτελεί μοχλό σταθερής ανάπτυξης και του ελληνικού τουρισμού.

Τα Δυτικά Βαλκάνια έχουν ανάγκη από κοινές προσεγγίσεις για τα έργα ανάπτυξης και περιφερειακής συνοχής και αυτό είναι το κοινό ζητούμενο σε όλες τις διασκέψεις στις οποίες συμμετέχει η Ελλάδα. Υπενθυμίζεται ότι η αναπτυξιακή των Βαλκανίων αποτέλεσε ένα από τα ιδιαίτερα αντικείμενα του Περιφερειακού Αναπτυξιακού Συνεδρίου που διοργάνωσε η Κυβέρνηση στη Θεσσαλονίκη, καθώς και της τετραμερούς διάσκεψης Ελλάδας – Βουλγαρίας – Ρουμανίας – Σερβίας, στην οποία συμμετείχε πριν από μερικές ημέρες ο Έλληνας πρωθυπουργός. Μάλιστα χτες στο Λονδίνο η Ελλάδα κλήθηκε για πρώτη φορά και έγινε τακτικό μέλος στο φόρουμ που είναι πολύ σημαντικό για όλα τα Βαλκάνια και είναι γνωστό ως «Διαδικασία του Βερολίνου».

Τονίζω επίσης τη σημασία της συμπερίληψης στον κοινό ευρωπαϊκό σχεδιασμό τηςσυνανάπτυξης Σερβίας και FYROM.»

Η Συμφωνία Ελλάδας – ΠΓΔΜ ανοίγει δρόμους

Στη συνέχεια ο Μ. Μπαλαούρας σημείωσε ότι οι κοινοί αναπτυξιακοί στόχοι όχι μόνο θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των πολιτών μας, αλλά ταυτόχρονα θα διευρύνουν και τα πεδία κοινωνικής σύγκλισης.

«Μία τέτοια προοπτική φαίνεται να ενισχύεται και μετά από την ιστορική Συμφωνία των Πρεσπών μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ, και επίκειται μια συμφωνία μεταξύ Ελλάδας – Αλβανίας. Η Ελλάδα είναι ένας πυλώνας σταθερότητας, ειρήνης και ανάπτυξης.Τα Βαλκάνια όμως έχουν μια κακή ιστορία με πολέμους – ο Α’ παγκόσμιος πόλεμος ξεκίνησε από τα Βαλκάνια – αντιπαραθέσεις μέχρι πρόσφατα και εθνικισμούς. Πρέπει η ΕΕ να μη δει ωσάν λογιστής την προσπάθεια ενίσχυσης των Δ. Βαλκανίων αλλά ως μια πολύπλευρη εικόνα, ιστορική, με αντιπαραθέσεις μέχρι σήμερα που, όμως, βελτιώνεται και χρειάζεται ενίσχυση.

Τα διαθέσιμα εργαλεία και τα αναπτυξιακά ταμεία για τις μεταφορές, τις υποδομές, τα logistics, την ενέργεια, την ψηφιακή διακυβέρνηση, πρέπει να μπουν στο τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. Να μπουν στα εμπορικά επιμελητήρια, στους ΟΤΑ.Να τεθούν ζητήματα όπως το περιβάλλον. Για παράδειγμα οι Πρέσπες, η περιοχή που υπεγράφη η συμφωνία Τσίπρα –Ζάεφ, είναι ένα πανέμορφο μέρος, το οποίο ωστόσο έχει περιβαλλοντικά προβλήματα.Και, τέλος, θα βάλoυμε και τα πανεπιστήμια μέσα σε αυτή τη στρατηγική, θα βάλουμε την κοινωνία των πολιτών, θα δούμε ζητήματα που μας αφορούν όλους, και την Κεντρική Ευρώπη αλλά και τα Βαλκάνια, όπως το προσφυγικό. Αυτά είναι ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε.»

Η Β. Ελλάδα να γίνει ατμομηχανή ανάπτυξης

«Η Βόρεια Ελλάδα μπορεί να γίνει ατμομηχανή ανάπτυξης και ευημερίας, αρκεί η ΕΕ να μην καθυστερήσει και να δείξει μεγαλύτερο ενδιαφέρον», τόνισε ο Μ. Μπαλαούρας.«Πρέπει λοιπόν να δείξει η ΕΕ μεγαλύτερη ζέση γιατί αλλιώς το κενό που θα υπάρξει στα Βαλκάνια θα αφεθεί πλήρως σε άλλα κράτη.»

Δείτε το βίντεο:

Πηγή: https://proini.news/%CE%BC%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B1%CF%82-%CE%B5%CE%BC%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%80%CF%84/

Ο Μάκης Μπαλαούρας για τον νέο Προϋπολογισμό της ΕΕ

Τον προβληματισμό του για τις κατευθύνσεις που παίρνει η ευρωπαϊκή συζήτηση για το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέθεσε χτες ο πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων του ελληνικού Κοινοβουλίου Μάκης Μπαλαούρας,σε κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Ευρωπαϊκών και Οικονομικών Υποθέσεων. Στη συνεδρίαση συμμετείχε και ο Αν. Υπουργός Εξωτερικών, για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις Γ. Κατρούγκαλος, που ενημέρωσε τους βουλευτές για τις θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης στο κρίσιμο αυτόζήτημα.

Από τη ΚΑΠ στις πολιτικές συνοχής

«Η ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση για το νέο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο της ΕΕ αφορά όλες τις ευρωπαϊκές πολιτικές και καθορίζει την μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική πορεία της Ένωσης, ενσωματώνοντας τις πολιτικές προτεραιότητες που πρέπει να χρηματοδοτηθούν από τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό και τα ευρωπαϊκά ταμεία», σημείωσε ο Μάκης Μπαλαούρας. «Η συζήτηση αφορά αφενός το κρίσιμο θέμα της χρηματοδότησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, που σήμερα χρηματοδοτεί κατά 49% του εισοδήματος των αγροτών μας, επειδή η απορροφητικότητα μας είναι πολύ υψηλή καιαφετέρου ζητήματα που σχετίζονται με το μέλλον της χρηματοδότησης των πολιτικών συνοχής, των πολιτικών για την ασφάλεια, την άμυνα ή τις οικονομικές διαστάσεις της μεταναστευτικής πολιτικής.

Το θέμα, δηλαδή, έχει δύο διαστάσεις. Πρώτον, πώς θα κατανεμηθεί η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για την επόμενη πενταετία ανά χώρα και δεύτερον σε ποιες ευρωπαϊκές πολιτικές θα πάνε τα περισσότερα λεφτά και για ποιες θα μειωθούν οι πόροι. Και οι δύο αυτές μεταβλητές είναι κρίσιμες για την Ελλάδα αλλά και για το  μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης», συνέχισε.

Αναγκαίες οι συμμαχίες μας

Η μέχρι στιγμής συζήτηση φαίνεται να εστιάζει το πως θα καλυφθεί το άνοιγμα των 12 έως 15 δισ. από το Brexit και ως εκ τούτου τη κατανομή του Προϋπολογισμού, ιδιαίτερα στην ενίσχυση των κονδυλίων για τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, λόγω των κρίσεων που αντιμετώπισαν, πράγμα που είναι θετικό, επισήμανε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ηλείας. Από την άλλη μεριά όμως, οδεύουμε προς σταδιακή μεταφορά πόρων από τις πολιτικές συνοχής και, αν και καταφέραμε, ως χώρα να διασφαλίσουμε τα ίδια κονδύλια,την,εν συνόλω, Κοινή Αγροτική Πολιτική, σε τομείς όπως η άμυνα, η ασφάλεια. Αυτό όμως προκαλεί χρηματοδοτικό κενό, που είναι πρόβλημα για τη χώρα μας η οποία επιδιώκει την παραγωγική της ανασυγκρότηση, σε τομείς όπως η γεωργία, οι υποδομές, η βιομηχανία και η μεταποίηση, κι αυτό μας προβληματίζει, είπε.

Το σημαντικό πάντως είναι ότι οι ευρωπαϊκές θεσμικές διαβουλεύσεις είναι σε εξέλιξη, τίποτα δεν είναι οριστικό ακόμη, ενώ σε πολιτικό επίπεδο, η σχετική συζήτηση θα αποτελέσει ένα από τα μείζονα διακυβεύματα των ευρωπαϊκών εκλογών που θα γίνουν το 2019. Μέχρι τότε όμως πρέπει να οικοδομήσουμε τις αναγκαίες συμμαχίες μας, κυρίως, με τις χώρες του Νότου, αλλά όχι μόνο, κατέληξε ο Μάκης Μπαλαούρας, ο οποίος σήμερα θα βρίσκεται στις Βρυξέλλες, στη συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο για τον αναπτυξιακό σχεδιασμό και την χρηματοδότησή διασυνοριακών υποδομών από τους ευρωπαϊκούς πόρους στα Βαλκάνια.

Πηγή: https://proini.news/%CE%BF-%CE%BC%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B1%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BD%CE%AD%CE%BF-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%8B%CF%80%CE%BF%CE%BB/

Με ΕΛΓΑ ο Μπαλαούρας στο Χάβαρι για τις ζημιές των αγροτών από την κακοκαιρία (Πρωινή)

Θετική ήταν η ανταπόκριση αγροτών από όλη την Ηλεία, στο κάλεσμα του βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ του νομού, Μάκη Μπαλαούρα. Το απόγευμα της Παρασκευής, συγκεντρώθηκαν στο Χάβαρι εκπρόσωποι των αγροτών απο πολλές περιοχές για να καταθέσουν τις απόψεις τους για το θέμα των αποζημιώσεων μετά τη μεγάλη καταστροφή που υπέστησαν στις καλλιέργειες και να ακούσουν από τους εκπροσώπους του ΕΛΓΑ πως θα προχωρήσει η διαδικασία. Αγρότες απο τη Βουπρασία, τον Κάμπο, την περιοχή της Αμαλιάδας και της Πηνείας, τον Πύργο και τα σταφιδοχώρια του, την Κρέστενα και τα Μακρίσια έδωσαν το παρών στη συγκέντρωση.

Όπως τόνισε ο Μάκης Μπαλαούρας, τόσο απευθυνόμενος στους αγρότες και τους εκπροσώπους του ΕΛΓΑ, όσο και αργότερα σε δηλώσεις του “… οι ζημιές είναι πολύ μεγάλες. Απο την πρώτη στιγμή που ενημερώθηκα για την κατάσταση απο τους παραγωγούς όλων των προϊόντων, επικοινώνησα άμεσα με τον πρόεδρο του ΕΛΓΑ Φάνη Κουρεμπέ. Κανονίσαμε να γίνει αυτή η εκδήλωση που αφορά όλη την Ηλεία. Ήρθαμε στο Χάβαρι που έχει μεγάλο πρόβλημα με τη σταφίδα, για να κάνουμε μια συζήτηση για το θέμα. Ο πρόεδρος του ΕΛΓΑ δεν μπόρεσε δυστυχώς να έρθει, αλλά ήρθε ο προϊστάμενος της Πάτρας κ. Κεχαγιάς, που επιβεβαίωσε το μέγεθος των ζημιών. Πιστεύω ότι θα έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα μέσα στη δυστυχία που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί. Θα έχουμε πολύ καλή ανταπόκριση στην αποζημίωση των προϊόντων τους γιατί οι παραγωγοί δουλεύουν στον ήλιο, αντιμέτωποι με δύσκολες συνθήκες και πρέπει το κράτος, η Πολιτεία, η Κυβέρνηση να τους φροντίζει και να τους προσέχει γιατί η ελληνική οικονομία στηρίζεται κυρίως στον πρωτογενή τομέα. Θα αποζημιωθούν όλα τα προϊόντα, ακόμα και αυτά που δεν καλλιεργούνται σε μεγάλο βαθμό στην Ηλεία. Δεν θα υπάρξουν εξαιρέσεις. Είναι μια σημαντική βοήθεια, δεν καλύπτεται πλήρως η ζημιά, αλλά είναι μια σημαντική βοήθεια”.

«Να προχωρήσουν τα συνεργατικά σχήματα»

Ο κ. Μπαλαούρας έθεσε όμως και ένα ακόμα μοντέλο ώστε ο αγρότης να μην αντιμετωπίζει μόνος του κάθε τι που αφορά την παραγωγή. Μίλησε για τα συνεργατικά σχήματα, την αποδοχή που έχουν στην υπόλοιπη αγροτική Ευρώπη και τα σημαντικά βήματα που γίνονται και στην Ελλάδα, δίνοντας παραδείγματα. “Πρέπει και εδώ στην Ηλεία να δούμε τη δυνατότητα της ισχυροποίησης και της υλοποίησης γενικότερα των συνεργατικών σχημάτων. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε διαφορετικά, κάθε παραγωγός με μικρό κλήρο μόνος. Είναι μονόδρομος απέναντι στην Ευρώπη των μεγάλων κλήρων. Ανέφερα στον Μοσκοβισί το θέμα των μικρών κλήρων, ώστε να προσέξει η Ε.Ε. την Ελλάδα τώρα που μειώνεται η ΚΑΠ και μου απάντησε πως πρέπει και εμείς να φροντίσουμε τον εαυτό μας. Υπάρχουν σε άλλα μέρη της Ελλάδας συνεργατικά σχήματα που κάνουν την καθετοποίηση της παραγωγής απο το αγροτικό προϊόν που επεξεργάζονται, του προσφέρουν προστιθέμενη αξία και ύστερα το εξάγουν. Είναι σημαντικό αυτό το μοντέλο για την Ηλεία. Είμαστε ένας παραδεισένιος τόπος και πρέπει να φροντίσουμε για αυτό” επισήμανε.

Ο δήμαρχος Ήλιδας Χρήστος Χριστοδουλόπουλος μιλώντας στους παραγωγούς αλλά απευθυνόμενος στους εκπροσώπους του ΕΛΓΑ επισήμανε τα πρωτόγνωρα κλιματικά γεγονότα για την περιοχή μετά τις πρόσφατες καλοκαιρινές κακοκαιρίες, λέγοντας πως κατέστρεψε ολόκληρη την αγροτική παραγωγή. “Οι παραγωγοί ζητούν άμεσους ελέγχους. Αν καθυστερήσουν σε λίγες ημέρες δεν θα γνωρίζουμε σε τι οφείλεται η καταστροφή. Αίτημα όλων είναι τα συνεργεία του ΕΛΓΑ να κάνουν άμεσα τις εκτιμήσεις. Αν αυτό δεν γίνει εμείς θα είμαστε καταδικασμένοι ακόμα μια φορά. Ας ελπίζουμε πως αυτή η καταστροφή δεν θα είναι τελειωτική για τον τόπο μας. Οι ζημιές μιλούν από μόνες τους. Είναι ξεκάθαρη η εικόνα. Πιστεύω ότι θα συντονίσετε τα κλιμάκια ώστε να έχουμε άμεση καταγραφή των ζημιών. Θα ήταν αμαρτία να μην αποζημιωθούν οι αγρότες μας”.

Ο πρόεδρος της Ομάδας Παραγωγών Αμαλιάδας, Χρήστος Βαλιανάτος, επαίνεσε το βουλευτή Μάκη Μπαλαούρα για την πρωτοβουλία που έλαβε, αλλά και την επικοινωνία που προηγήθηκε απο την πρώτη πλημμύρα του καλοκαιριού και το ραντεβού που έγινε στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης πριν λίγες ημέρες. Αναφερόμενος στις ζημιές ο κ. Βαλιανάτος τόνισε πως είναι η τρίτη φορά που η καλλιέργεια κορινθιακής σταφίδας παθαίνει ζημιά. “Οι παραγωγοί, από το 2016, ακόμα περιμένουν να πληρωθούν από τα ΠΣΕΑ για τη σταφίδα στα αλώνια. Και πέρυσι είχαμε ζημιές στην κορινθιακή σταφίδα με αποτέλεσμα οι παραγωγοί να μην πάρουν τη στρεμματική ενίσχυση. Φέτος αυτό που έχει γίνει με την καλλιέργεια είναι το κάτι άλλο” είπε και ζήτησε από τον ΕΛΓΑ να επισπευτούν οι εκτιμήσεις, ώστε να πάρουν οι σταφιδοπαραγωγοί προκαταβολή ή και το 100% της αποζημίωσης για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Αναγνώρισε την έλλειψη του προσωπικού στον ΕΛΓΑ, όμως οι παραγωγοί πληρώνουν τις εισφορές”.

Αποτίμηση των ζημιών από τον προϊστάμενο του ΕΛΓΑ Πάτρας Γ. Κεχαγιά-Μεγάλη η καταστροφή στη σταφίδα

Εκτιμήσεις πρώτα στα προϊόντα άμεσης συγκομιδής

Ο Μίνωας και η Νεφέλη, φαίνεται πως έβαλαν ταφόπλακα στους κόπους των Ηλείων αγροτών. Οι καλοκαιρινές πολυήμερες και επίμονες καταιγίδες δεν άφησαν περιθώρια στους παραγωγούς, που είδαν να καταστρέφεται ότι είχαν καλλιεργήσει στα χωράφια τους. Καρπούζια, πεπόνια, βιομηχανική τομάτα, πιπέρα, κηπευτικά δέχθηκαν μεγάλο πλήγμα κατά τη συγκομιδή ή λίγο πριν. Όμως το μεγαλύτερο χτύπημα το δέχθηκε – για τρίτη συνεχόμενη χρονιά – η σταφίδα. Το 2016 τη βρήκε στο αλώνι, το 2017 ο καύσωνας, το 2018 η ασταμάτητη βροχή… Και φέτος η ζημιά είναι η μεγαλύτερη γιατί ήρθε σε μια στιγμή που η καλλιέργεια χρειαζόταν τις καλύτερες συνθήκες για να αναπτυχθεί σωστά για το επόμενο διάστημα έως την συγκομιδή.

Ο προϊστάμενος του ΕΛΓΑ Πάτρας Γιώργος Κεχαγιάς, μιλώντας στους παραγωγούς, επισήμανε πως οι βροχοπτώσεις του Ιουνίου βρήκαν πολλά προϊόντα στη συγκομιδή ή κοντά στη συγκομιδή και δημιούργησαν μεγάλες ζημιές. Τις μεγαλύτερες ζημιές έχει υποστεί η κορινθιακή σταφίδα, όπου η κακοκαιρία πέτυχε την καλλιέργεια στο στάδιο που ανεβάζει σάκχαρα και η ζημιά είναι πολύ μεγάλη. Ο κ. Κεχαγιάς επισήμανε πως πέρα από το σκάσιμο του καρπού, το χειρότερο θα είναι η ποιοτική υποβάθμιση, που θα φανεί στο αλώνι. Σημείωσε πως στις εκτιμήσεις θα υπολογιστεί πέραν του ποσοτικού και το ποιοτικό ζήτημα στην καλλιέργεια.

“Φαίνεται πως οι ζημιές είναι μεγάλες. Δυστυχώς οι κλιματικές συνθήκες είναι τέτοιες, με το μεγάλο όγκο νερού στο έδαφος, όπου ανακυκλώνεται η υγρασία απο το έδαφος στα φύλλα και αυτό αποτελεί την τροφή του βοτρίτη. Τα λίγα σάκχαρα όμως επαρκούν ώστε να αναπτυχθεί ο βοτρίτης. Παράλληλα έχουμε και όψιμη σήψη. Όλα αυτά δημιουργούν μια σοβαρή υποβάθμιση στο προϊόν που επιδεινώνεται και οι σταφίδες έχουν αρχίσει να μουχλιάζουν. Στα πιο ορεινά φαίνεται μια διαφοροποίηση στη ζημιά, όμως αυτό δε σώζει την κατάσταση” σχολίασε ο κ. Κεχαγιάς.

Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα προϊόντα, το καρπούζι, την τομάτα, το πεπόνι, τα πιπέρια, καλοκαιρινά κηπευτικά και άλλα, σημείωσε πως έχουν υποστεί πολύ μεγάλη ζημιά. Ο προγραμματισμός του ΕΛΓΑ είναι οι γεωπόνοι να εξετάσουν άμεσα τα κηπευτικά και τα προϊόντα άμεσης συγκομιδής, ακόμα και από τώρα που είναι περίοδος των υποβολών αιτήσεων και στη συνέχεια να εξεταστεί ο όγκος των αιτήσεων απο την κορινθιακή σταφίδα, γιατί όπως τόνισε είναι αποθαρρυντικά τα μηνύματα για την καλλιέργεια με πάρα πολλές δηλώσεις. Η διαδικασία των δηλώσεων θα ολοκληρωθεί στις 15 Ιουλίου.

“Κάνουμε το σταυρό μας να μην ξαναβρέξει. Γιατί αν ξαναβρέξει τα πράγματα αλλάζουν και δεν μπορώ να προβλέψω τι μπορεί να γίνει. Ήδη είμαστε σε επικοινωνία με την κεντρική διοίκηση και έχουμε ζητήσει περισσότερο προσωπικό. Ήδη έχει έρθει προσωπικό απο άλλο υποκατάστημα και εμείς έχουμε ξεκινήσει τις εκτιμήσεις. Θα τελειώσουμε άμεσα με τα κηπευτικά, το καρπούζι, την τομάτα για να πάμε στην σταφίδα ξεκινώντας από τις πιο πρώιμες περιοχές” είπε ο κ. Κεχαγιάς για τον προγραμματισμό που έχει γίνει.

Πηγή: https://proini.news/%CE%BC%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B1%CE%B3%CF%81%CF%8C%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B7/

Με ΕΛΓΑ ο Μπαλαούρας στο Χάβαρι για τις ζημιές των αγροτών απο την κακοκαιρία (ΗΛΕΙΑ LIVE)

του Γιάννη Σπυρούνη,

Θετική ήταν η ανταπόκριση αγροτών από όλη την Ηλεία, στο κάλεσμα του βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ του νομού, Μάκη Μπαλαούρα. Το απόγευμα της Παρασκευής, συγκεντρώθηκαν στο Χάβαρι εκπρόσωποι των αγροτών απο πολλές περιοχές για να καταθέσουν τις απόψεις τους για το θέμα των αποζημιώσεων μετά τη μεγάλη καταστροφή που υπέστησαν στις καλλιέργειες και να ακούσουν από τους εκπροσώπους του ΕΛΓΑ πως θα προχωρήσει η διαδικασία. Αγρότες απο τη Βουπρασία, τον Κάμπο, την περιοχή της Αμαλιάδας και της Πηνείας, τον Πύργο και τα σταφιδοχώρια του, την Κρέστενα και τα Μακρίσια έδωσαν το παρών στη συγκέντρωση.

H ελληνική οικονομία στηρίζεται στον πρωτογενή τομέα

Όπως τόνισε ο Μάκης Μπαλαούρας, τόσο απευθυνόμενος στους αγρότες και τους εκπροσώπους του ΕΛΓΑ, όσο και αργότερα σε δηλώσεις του “… οι ζημιές είναι πολύ μεγάλες. Απο την πρώτη στιγμή που ενημερώθηκα για την κατάσταση απο τους παραγωγούς όλων των προϊόντων, επικοινώνησα άμεσα με τον πρόεδρο του ΕΛΓΑ Φάνη Κουρεμπέ. Κανονίσαμε να γίνει αυτή η εκδήλωση που αφορά όλη την Ηλεία. Ήρθαμε στο Χάβαρι που έχει μεγάλο πρόβλημα με τη σταφίδα, για να κάνουμε μια συζήτηση για το θέμα. Ο πρόεδρος του ΕΛΓΑ δεν μπόρεσε δυστυχώς να έρθει, αλλά ήρθε ο προϊστάμενος της Πάτρας κ. Κεχαγιάς, που επιβεβαίωσε το μέγεθος των ζημιών. Πιστεύω ότι θα έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα μέσα στη δυστυχία που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί. Θα έχουμε πολύ καλή ανταπόκριση στην αποζημίωση των προϊόντων τους γιατί οι παραγωγοί δουλεύουν στον ήλιο, αντιμέτωποι με δύσκολες συνθήκες και πρέπει το κράτος, η Πολιτεία, η Κυβέρνηση να τους φροντίζει και να τους προσέχει γιατί η ελληνική οικονομία στηρίζεται κυρίως στον πρωτογενή τομέα. Θα αποζημιωθούν όλα τα προϊόντα, ακόμα και αυτά που δεν καλλιεργούνται σε μεγάλο βαθμό στην Ηλεία. Δεν θα υπάρξουν εξαιρέσεις. Είναι μια σημαντική βοήθεια, δεν καλύπτεται πλήρως η ζημιά, αλλά είναι μια σημαντική βοήθεια”.

Μονόδρομος τα συνεργατικά σχήματα

Ο κ. Μπαλαούρας έθεσε όμως και ένα ακόμα μοντέλο ώστε ο αγρότης να μην αντιμετωπίζει μόνος του κάθε τι που αφορά την παραγωγή. Μίλησε για τα συνεργατικά σχήματα, την αποδοχή που έχουν στην υπόλοιπη αγροτική Ευρώπη και τα σημαντικά βήματα που γίνονται και στην Ελλάδα, δίνοντας παραδείγματα. “Πρέπει και εδώ στην Ηλεία να δούμε τη δυνατότητα της ισχυροποίησης και της υλοποίησης γενικότερα των συνεργατικών σχημάτων. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε διαφορετικά, κάθε παραγωγός με μικρό κλήρο μόνος. Είναι μονόδρομος απέναντι στην Ευρώπη των μεγάλων κλήρων. Ανέφερα στον Μοσκοβισί το θέμα των μικρών κλήρων, ώστε να προσέξει η Ε.Ε. την Ελλάδα τώρα που μειώνεται η ΚΑΠ και μου απάντησε πως πρέπει και εμείς να φροντίσουμε τον εαυτό μας. Υπάρχουν σε άλλα μέρη της Ελλάδας συνεργατικά σχήματα που κάνουν την καθετοποίηση της παραγωγής απο το αγροτικό προϊόν που επεξεργάζονται, του προσφέρουν προστιθέμενη αξία και ύστερα το εξάγουν. Είναι σημαντικό αυτό το μοντέλο για την Ηλεία. Είμαστε ένας παραδεισένιος τόπος και πρέπει να φροντίσουμε για αυτό” επισήμανε.

Ο δήμαρχος Ήλιδας Χρήστος Χριστοδουλόπουλος μιλώντας στους παραγωγούς αλλά απευθυνόμενος στους εκπροσώπους του ΕΛΓΑ επισήμανε τα πρωτόγνωρα κλιματικά γεγονότα για την περιοχή μετά τις πρόσφατες καλοκαιρινές κακοκαιρίες, λέγοντας πως κατέστρεψε ολόκληρη την αγροτική παραγωγή. “Οι παραγωγοί ζητούν άμεσους ελέγχους. Αν καθυστερήσουν σε λίγες ημέρες δεν θα γνωρίζουμε σε τι οφείλεται η καταστροφή. Αίτημα όλων είναι τα συνεργεία του ΕΛΓΑ να κάνουν άμεσα τις εκτιμήσεις. Αν αυτό δεν γίνει εμείς θα είμαστε καταδικασμένοι ακόμα μια φορά. Ας ελπίζουμε πως αυτή η καταστροφή δεν θα είναι τελειωτική για τον τόπο μας. Οι ζημιές μιλούν από μόνες τους. Είναι ξεκάθαρη η εικόνα. Πιστεύω ότι θα συντονίσετε τα κλιμάκια ώστε να έχουμε άμεση καταγραφή των ζημιών. Θα ήταν αμαρτία να μην αποζημιωθούν οι αγρότες μας”.

Ο πρόεδρος της Ομάδας Παραγωγών Αμαλιάδας, Χρήστος Βαλιανάτος, επαίνεσε το βουλευτή Μάκη Μπαλαούρα για την πρωτοβουλία που έλαβε, αλλά και την επικοινωνία που προηγήθηκε από την πρώτη πλημμύρα του καλοκαιριού και το ραντεβού που έγινε στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης πριν λίγες ημέρες. Αναφερόμενος στις ζημιές ο κ. Βαλιανάτος τόνισε πως είναι η τρίτη φορά που η καλλιέργεια κορινθιακής σταφίδας παθαίνει ζημιά. “Οι παραγωγοί, από το 2016, ακόμα περιμένουν να πληρωθούν από τα ΠΣΕΑ για τη σταφίδα στα αλώνια. Και πέρυσι είχαμε ζημιές στην κορινθιακή σταφίδα με αποτέλεσμα οι παραγωγοί να μην πάρουν τη στρεμματική ενίσχυση. Φέτος αυτό που έχει γίνει με την καλλιέργεια είναι το κάτι άλλο” είπε και ζήτησε από τον ΕΛΓΑ να επισπευσθούν οι εκτιμήσεις, ώστε να πάρουν οι σταφιδοπαραγωγοί προκαταβολή ή και το 100% της αποζημίωσης για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Αναγνώρισε την έλλειψη του προσωπικού στον ΕΛΓΑ, όμως οι παραγωγοί πληρώνουν τις εισφορές”.

Πηγή:https://www.ilialive.gr/%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1/item/%CE%BC%CE%B5-%CE%B5%CE%BB%CE%B3%CE%B1-%CE%BF-%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%87%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B6%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%AD%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%B3%CF%81%CE%BF%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%AF%CE%B1.html

Ο Μ. Μπαλαούρας στους Μπ. Κούτρα και Ν. Φελέκη στο ΘΕΜΑ 104,6: Από εδώ και πέρα θα είναι «Άλαλα τα χείλη των υπονομευτών».

Καθαρή έξοδος από το Μνημόνιο

Η έξοδος από το Μνημόνιο δεν είναι απλώς καθαρή, είναι υπερ-καθαρή.

Ο Μοσκοβισί, {αλλά και ο Μ. Σεντένο , ο πρόεδρος του Eurogroup} στην Ελλάδα, έβαλε πέντε ζητήματα:

1. Η Ελλάδα θα εισέλθει στην κανονικότητα.

2. Δε υπάρχει  μνημόνιο ούτε κρυπτομνημόνιο

3. Η Ελλάδα συμμετέχει στο ευρωπαϊκό εξάμηνο. Το ευρωπαϊκό εξάμηνο, επειδή συμμετέχω κι εγώ σαν πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών, μαζί με άλλους ομολόγους μας, συζητάμε τα προβλήματά κάθε χώρας σε σχέση με την ΕΕ. Εγώ πήγαινα, μιλούσα, έλεγα τα δικά μας προβλήματα, αλλά δε μας αφορούσε άμεσα γιατί ήμασταν σε πρόγραμμα. Τώρα και η χώρα μας θα είναι σαν κάθε χώρα της ΕΕ.

4. Θα υπάρχει μεταμνημονιακή παρακολούθηση, αλλά δε θα αφορά επιβολή νέων μέτρων.

5. Η Ελλάδα στέκεται στα πόδια της υλοποιώντας τη δικιά της αναπτυξιακή στρατηγική.

Η επίθεση της ΝΔ στον Μοσκοβισί

Η ΝΔ και στη Βουλή και στο Ευρωκοινοβούλιο, έκαναν επίθεση στον Μοσκοβισί. Ο Κεφαλογιάννης, μάλιστα, κατηγόρησε τον Μοσκοβισί ότι είπε καλά λόγια για τη κυβέρνηση επειδή θα κατέβει για υποψήφιος πρόεδρος της Κομισιόν. Αστεία πράγματα. Καλά λόγια είπε και ο Σεντένο και ο Γιούνγερ, που είναι απερχόμενος.

Για τις συντάξεις

Το ΔΝΤ είχε μια δογματική θέση λέγοντας ότι δε θα πιάναμε τα πλεονάσματα και δε θα είχαμε ανάπτυξη. Τα επιχειρήματα που είχε επικαλεστεί το ΔΝΤ δεν ισχύουν πια. Άρα ξαναμπαίνει στο τραπέζι. Επομένως μπορεί και να μην περικοπούν οι συντάξεις. Μπορεί να καταργηθεί ο νόμος, με τη συναίνεση και των Ευρωπαίων. Ξέρουμε να παλεύουμε, ξέρουμε να διαπραγματευόμαστε, ξέρουμε να διεκδικούμε.  

Ο βουλευτής είπε ότι «για μένα το καλύτερο θα ήταν να καταργηθεί ο νόμος, έχει ξαναγίνει επί Κων. Καραμανλή να αλλάξοει νόμος μετά από έντονες αντιδράσεις. Το δεύτερο θα ήταν να δοθεί η 13η σύνταξη, μόνιμα».

Για το δημοψήφισμα του 2015

Όσον αφορά την επέτειο για το δημοψήφισμα του 2015, είπε ότι «δεν αισθάνομαι άσχημα», ενισχύθηκε η διαπραγματευτική θέση μας. Το δημοψήφισμα έγινε για τη διαπραγμάτευση των Ελλήνων και των Ελληνίδων απέναντι στους δανειστές μας και αυτό μας ενίσχυε μέχρι τώρα, παρατηρώντας ότι «στη ζωή υπάρχουν νίκες και ήττες με τις μεγάλες νίκες να έρχονται μετά από ήττες. Εμείς ηττηθήκαμε το καλοκαίρι του 2015 αλλά θέλαμε ένα μεγάλο όπλο. Ο λαός να είναι δίπλα σε μια κυβέρνηση που διεκδικεί».
Στην Ιστορία υπάρχουν νίκες και ήττες.

 «Εμείς δεν αλλάζουμε τίποτα, γιατί να κάνουμε δημοψήφισμα για το Μακεδονικό;

Η γνώμη μου είναι ότι δεν υπάρχει σ` αυτή την περίοδο κυβερνητικό πρόβλημα. Ερωτηθείς στο ΘΕΜΑ 104,6 γιατί η κυβέρνηση δεν προχωρά σε δημοψήφισμα για τη συμφωνία των Πρεσπών ο κ. Μπαλαούρας απάντησε «εμείς δεν αλλάζουμε τίποτε για να κάνουμε δημοψήφισμα, οι άλλοι κάνουν δημοψήφισμα απαιτητό από εμάς επειδή αναθεωρούν το Σύνταγμα τους».

Η Έκθεση της ΤτΕ

Η Έκθεση της Τράπεζας Ελλάδος έχει θετικά στοιχεία, δεν έχει την απολυτότητα που είχαν προηγούμενες εκθέσεις . Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας λέει ότι «Η Συμφωνία από το Eurogroup είναι θετική και ότι λύνει το πρόβλημα μεσοπρόθεσμα και πιθανόν μακροπρόθεσμα και πρέπει να εμείνουμε στις ειλημμένες μεταρρυθμίσεις».

Ο Μ. Μπαλαούρας κατέληξε: Από εδώ και πέρα θα είναι «Άλαλα τα χείλη των υπονομευτών».