«Τι έκανες στην χούντα μπαμπά;»

Ελευθεροτυπία 14.4.1997 Χριστίνα Κοραή

Τα έμαθα σκαλίζοντας παλιά περιοδικά

«Μπορεί να λένε διάφορα για τη δική μας γενιά, αλλά αν οι συνθήκες σήμερα ήταν όπως τότε στη χούντα να είστε σίγουροι ότι κι εμείς θ’ αγωνιζόμασταν. Οι συγκυρίες, όμως, είναι διαφορετικές και δεν μπορούμε να το αποδείξουμε».

Το λέει η Όλγα Μπαλαούρα, 16 χρόνων μαθήτρια A' Λυκείου. Όχι, δεν θέλει να χρησιμοποιήσει τη λέξη «ήρωες» για να χαρακτηρίσει τον πατέρα της Μάκη Μπαλαούρα και τους άλλους που αγωνίστηκαν κατά της χούντας. «Ίσως είναι λίγο αλαζονικό να χρησιμοποιεί κάποιος αυτό το χαρακτηρισμό» λέει. «Σίγουρα, όμως, έκαναν κάτι μεγάλο στην εποχή τους».

— Πόσο χρόνων ήσουνα όταν ο πατέρας σου σου μίλησε πρώτη φορά για τη χούντα και τι σου είπε;

«Από πολύ μικρή είχα ακούσει τους γονείς μου να μιλούν για τη χούντα και γενικότερα για την εποχή εκείνη, αλλά ουσιαστικά “έζησα” το πνεύμα της εποχής εκείνης -ως παρατηρήτρια φυσικά- μέσα από τις διάφορες πορείες και διαδηλώσεις στις οποίες πήγαινα με τους γονείς, μου, χωρίς, βέβαια, να καταλαβαίνω και πολλά πράγματα λόγω ηλικίας».

— Για τη δική του προσφορά στον αντιστασιακό αγώνα πότε σου μίλησε ο μπαμπάς σου;

«Όταν σκαλίζοντας κάποιες παλιές φωτογραφίες και περιοδικά είδα ένα εξώφυλλο στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ του 1973 που τον είχε φωτογραφία με μαυρισμένο μάτι. Και τότε όμως απέφυγε να μου μιλήσει πολύ για τον εαυτό του και έδωσε περισσότερη έμφαση στο φοιτητικό κίνημα της εποχής και τον αγώνα των αντιστασιακών οργανώσεων. Τα περισσότερα τα έμαθα από διάφορες συνεντεύξεις στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση, αλλά κι από άλλους που μιλούσαν για την δράση του.

— Αισθάνεσαι αυτή τη στιγμή ότι γνωρίζεις όλα όσα έκανε εκείνος ή θα ήθελες να μάθεις κι άλλα;

Αισθάνομαι ότι γνωρίζω αρκετά αλλά υπάρχουν πολλά που εννοείται δεν γνωρίζω. Όχι μόνο για τον ίδιο αλλά γενικά για την εποχή εκείνη. Η εντύπωση που έχω σχηματίσει όμως είναι ότι υπήρξε μεγάλη εκμετάλλευση και καπηλεία της εποχής εκείνης.

— Ξέρουν οι συμμαθητές και οι συμμαθήτριες σου ότι ο πατέρας σου ήταν ένας από τους αντιστασιακούς;

«Πολλοί απ’ αυτούς έχουν ενημερωθεί από τους δικούς τους γονείς οι οποίοι γνωρίζουν τον πατέρα μου. Πολλοί φίλοι ^; μου μάλιστα, όταν αναφέρονται σ’ αυτόν μου λένε “ο πατέρας σου είναι και ... γαμώ τα παιδιά”».

— Πες μας δύο γεγονότα που σου έκαναν τη μεγαλύτερη εντύπωση από τις ιστο­ρίες της αντίστασης που άκουσες.

«Η πρώτη ιστορία αφορά ένα φίλο του πατέρα μου -και δικό μου φίλο- τον Παύ­λο Κλαυδιανό (σ.σ. είναι δημοσιογράφος στον Οικονομικό Ταχυδρόμο) που όταν τον συλλάβανε σ’ ένα λεωφορείο, κατάπιε ένα χαρτί με ονόματα που είχε μαζί του για να μην πέσουν στα χέρια της Ασφά­λειας Η δεύτερη ιστορία αφορά τον πα­τέρα μου τον Μάκη. Όταν τον στράτευσαν μετά τη δίκη του, δεν του δίναν άδεια να δώσει εξετάσεις στο πανεπιστήμιο κι έγινε για χάρη του μία από τις μεγαλύτερες φοιτητικές διαδηλώσεις. Γι’ αυτό το λόγο του έδωσαν ένα μήνα φυλακή».