«Η χώρα μας προδόθηκε και ταπεινώθηκε. Ποιοι τα λένε αυτά»;*
Του Μάκη Μπαλαούρα
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έκανε την ιστορική επιλογή να φτάσει σε συμφωνία με τη γείτονα χώρα, προκειμένου να ξεπεραστεί μια αδιέξοδη, εδώ 30 χρόνια κατάσταση, προς όφελος της σταθερότητας στα Βαλκάνια.
Η αναγκαιότητα της επίλυσης του «Μακεδονικού» καταγράφεται εδώ και 30 χρόνια στις καταστατικές αρχές όλων των οργανώσεων και κομμάτων της Αριστεράς, καθώς και του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στις Προγραμματικές Δηλώσεις των δύο κυβερνήσεων που σχημάτισε το κόμμα μας το 2015.
Πολιτικό κόστος ή εθνικό συμφέρον;
Ως κυβέρνηση κάναμε μια επιλογή, με πλήρη συναίσθηση ότι το δίλημμά μας θα ήταν: πολιτικό κόστος ή εθνικό συμφέρον. Δε μιμηθήκαμε τους προηγούμενους. Τολμήσαμε, επιλέγοντας το εθνικό συμφέρον. Σε αντίθεση με τον κ. Μητσοτάκη, που επέλεξε το κομματικό του συμφέρον ξεχνώντας την ιστορική γραμμή της ΝΔ, ολισθαίνοντας ανεπανόρθωτα προς τη ρητορική της ακροδεξιάς.
Για πολλά χρόνια η επίλυση του Μακεδονικού παρέμενε μπλοκαρισμένη από την αδιαλλαξία του εθνικιστικού κόμματος VMRO των γειτόνων. Υπάρχουν όμως και ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων, που φοβούμενες τον έρποντα εθνικισμό πέταγαν τη καυτή πατάτα στους επόμενους. Το 2017 η νέα προοδευτική κυβέρνηση του Ζόραν Ζάεφ επεδίωξε τη συνεννόηση με την Ελλάδα. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε σε διαπραγμάτευση, με πλήρη προσήλωση στην «εθνική γραμμή», υλοποιώντας τις δεσμεύσεις προηγούμενων κυβερνήσεων απέναντι στη διεθνή κοινότητα. Και τα κατάφερε.
Τα σημεία αιχμής της «εθνικής γραμμής»
Μετά από δεκαετίες αδιεξόδου, η Ελλάδα κερδίζει με τη Συμφωνία των Πρεσπών σε όλα τα σημεία αιχμής, τα οποία αποτελούσαν την πάγια εθνική γραμμή των ελληνικών κυβερνήσεων, καθώς η γείτονα χώρα αποδέχεται:
•Συνταγματική της ονομασία: Τη μετατρέπει από «Μακεδονία» σε «Βόρεια Μακεδονία», υιοθετώντας έτσι μια σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, για όλες τις χρήσεις, εντός και εκτός (erga omnes), όπως ζητούσε τόσα χρόνια η ελληνική πλευρά. Όλοι πλέον θα την αναγνωρίσουν με το νέο συνταγματικό της όνομα, ως Βόρεια Μακεδονία και όχι ως «Μακεδονία».
•Η γλώσσα της: Η αναγνωρισμένη ως «μακεδονική» από τον ΟΗΕ το 1977, επί κυβέρνησης ΝΔ, σήμερα αποδέχεται ότι η είναι μια νοτιο-σλαβική γλώσσα και ότι ο πολιτισμός της δεν έχει σχέση με τον αρχαιοελληνικό μακεδονικό πολιτισμό. Δίνεται έτσι οριστικά τέλος στην παραχάραξη της ιστορίας,
•Εθνότητα: Το Σύνταγμα της ορίζει πλέον ρητά ότι η ιθαγένεια ή υπηκοότητα, όρος που αφορά τον νομικό δεσμό ενός κράτους με τους πολίτες του, δεν καθορίζει την εθνότητα των πολιτών της, δεδομένου ότι το νέο Σύνταγμα της γείτονος περιγράφει την κοινωνία της ως πολυσυλλεκτική πολλών εθνοτήτων.
•Αλυτρωτισμός: Απαλείφει από το Σύνταγμά της κάθε υποψία αλυτρωτισμού και οποιαδήποτε αναφορά σε «μειονότητες εκτός συνόρων».
Με λίγα λόγια η Ελλάδα κερδίζει και τα τρία σημεία αιχμής τα οποία αποτελούσαν την πάγια εθνική γραμμή των ελληνικών κυβερνήσεων: Κερδίζει την παραχάραξη της ιστορίας της Αρχαίας Ελλάδας, κερδίζει τη σύνθετη ονομασία, κερδίζει την άρση όλων των συνταγματικών άρθρων αλυτρωτισμού και ύπαρξης «μειονοτήτων» εκτός συνόρων τους.
Αναβάθμιση του γεωπολιτικού μας ρόλου
Στη νέα εποχή που έχει ανοίξει, η έξοδος από την κρίση πρέπει να συνοδευτεί από αναβάθμιση του γεωπολιτικού μας ρόλου. Κι αυτό τον στόχο εξυπηρετεί η Συμφωνία, βάζοντας τέλος στην ατολμία δεκαετιών και την κατασπατάληση πολύτιμου διπλωματικού κεφαλαίου, αναβαθμίζοντας τον στρατηγικό ρόλο της χώρας μας στα Βαλκάνια, απομακρύνοντας την τουρκική διείσδυση.
Η Συμφωνία ενισχύει τη συνεργασία στα Βαλκάνια για την προώθηση του αναπτυξιακού σχεδιασμού της περιοχής, για χρηματοδότηση διασυνοριακών υποδομών, ενεργειακών διασυνδέσεων και μεγάλων διαβαλκανικών έργων από ευρωπαϊκούς πόρους, για την ανάπτυξη του εμπορίου και των επενδύσεων. Η Συμφωνία επαναφέρει το ιστορικό πλαίσιο επενδυτικών, εμπορικών και πολιτιστικών ανταλλαγών των λαών των Βαλκανίων όπως λειτουργούσαν για αιώνες, μέχρι που διερράγη για πολιτικούς και γεωπολιτικούς λόγους.
Τώρα, η Βόρεια Ελλάδα γίνεται ξανά κέντρο των Βαλκανίων και η Θεσσαλονίκη η φυσική πρωτεύουσα τους.
Αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού
ΝΔ-ΚΙ.ΝΑΛ γνωρίζοντας ότι είναι χαμένοι στα κοινωνικά θέματα, σιγοντάρουν τον εθνικισμό, μη αντιλαμβανόμενοι όμως ότι παίζουν στο γήπεδο της Χρυσής Αυγής, όπως φάνηκε από το προχθεσινό συλλαλητήριο, που απαρτιζόταν από ανθρώπους που πήγαν να δηλώσουν ειρηνικά τη διαφωνία τους, αλλά καπελώθηκε με την βία και την προσπάθεια κατάληψης της Βουλής από ακροδεξιούς, που δεν καταδικάστηκαν από τη ΝΔ.
Η Συμφωνία λειτουργεί ήδη ως καταλύτης για την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, θέτοντας στην πράξη τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην πρόοδο και τη συντήρηση. Ανάμεσα στον ορθό λόγο και την παραδοξολογία. Ανάμεσα στην πατριωτική ευθύνη και την πατριδοκαπηλία.
Η Αριστερά συνδυάζει τα κοινωνικά με τα εθνικά θέματα.
*Απάντηση: Τα ίδια επιχειρήματα πατριδοκαπηλίας χρησιμοποιούν και οι εθνικιστές του VMRO, αλλά και τα στελέχη της ΝΔ και του ΚΙΝ.ΑΛ.! Πώς γίνεται και εδώ και εκεί να μιλούν για προδοσία, για εκχώρηση γλώσσας και ταυτότητας;
Πηγή : 
