Μ. Μπαλαούρας: Εμπρός για τη δεύτερη φορά Αριστερά Σημεία ομιλίας στο 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ

Οι απρόσμενες προτάσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ διαφοροποίησαν το πολιτικό ζητούμενο, η αμιγώς, δηλαδή πολιτική συζήτηση για τα μεγάλα διακιδεύματα της εποχής, με ενδεχόμενες αντιθέσεις, αλλά και τις συνθέσεις, που συνήθως προκύπτουν στο κόμμα μας.
Ας δούμε τα μεγάλα οργανωτικά, που εμπεριέχουν πολιτικές θέσεις:
1. Το άνοιγμα του κόμματος που έπρεπε να πραγματοποιηθεί από παλιά, τα μέλη μας δεν πρέπει και δε μπορεί να είναι μια χρήσης. Να εμφανίζονται μόνο στις κρίσιμες ψηφοφορίες και μετά εξαφανίζονται από τις οργανώσεις.
2. Με αυτόν τον τρόπο οι οργανώσεις δε μπορούν να γίνουν «το κόμμα στο χώρο τους», όταν διαφοροποιείται η σύνθεση των μελών που προσφέρουν στη ζωή του κόμματος.
3. Περιορίζεται η ισοτιμία της ψήφου με τη πριμοδότηση, κατά 20%, συντρόφων που εγγράφηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ μετά το 2019, καθώς και στους βουλευτές με συνέπεια να εκλέγονται με απειροελάχιστες ψήφους. Ως αποτέλεσμα, ιδίως στις μικρές Περιφέρειες, δε πρόκειται να εκλεγούν μάχιμοι-δραστήριοι σύντροφοι/σες από τις οργανώσεις.
Πολιτικά ζητήματα
1. Ο πρόεδρος Τσίπρας πριν λίγους μήνες είπε ότι «θέλουμε ένα κόμμα Αριστερό και απευθυνόμαστε σε πέρα από την Αριστερά δυνάμεις, σοσιαλιστικές, σοσιαλδημοκρατικές, οικολογικές, κεντρώες με την αριστερή μας ταυτότητα και όχι με κάποια άλλη»!! Θα πρόσθετα ότι πρέπει να απευθυνόμαστε και στις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, όπως σε συντρόφους/σες που αποχώρισαν το 2015.
2. Τα κινήματα στο DNA του ΣΥΡΙΖΑ. Από το 2010 η λαϊκή οργή αναβάθμισε την ενεργή συνύπαρξη και αγωνιστική συμπόρευση του ΣΥΡΙΖΑ με τα κινήματα, δημιουργώντας κοινωνική και πολιτική πυροδότηση, στην οποία συμβάλλαμε με πολιτικό σχέδιο που υπηρετήσαμε με ειλικρίνεια και πάθος. Σήμερα δημιουργούνται επιτυχημένες κινηματικές διεκδικήσεις, από τη Cosco, τους ντελιβεράδες, υγειονομικούς έως εκπαιδευτικούς. Το ζήτημα για εμάς είναι να πυροδοτήσουμε την ανάπτυξη τους, τη μεταξύ τους διασύνδεση και το κοινό μας βάδισμα.
3. Πόλεμος και Ειρήνη. Η ΕΔΑ είχε δημιουργήσει ένα τεράστιο κοινωνικό, πολιτισμικό και πολιτικό όπλο, τα Κινήματα Ειρήνης. Με αφορμή την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, οφείλουμε να βοηθήσουμε στη δημιουργία ανοιχτών-αυτόνομων επιτροπών. Λαμπρό παράδειγμα η μεγάλη συναυλία στα Προπύλαια.
4. Μαραθώνια Πορείας Ειρήνης. Όχι μόνο για να τιμήσουμε την επέτειο της δολοφονίας του βουλευτή της Αριστεράς Λαμπράκη, σύμβολο του ελληνικού λαού, να στηρίξουμε την πραγματοποίηση Πορείας Ειρήνης.
5. Τι να κάνουμε: Δε πιστεύω στη θεωρία του «Ώριμου Φρούτου» και δεν την επιθυμώ. Ακόμα και αν συμβεί αυτό, το μήλο, θα είναι σάπιο και θα το βρούμε μπροστά μας ως κυβέρνηση. Το όλον κόμμα οφείλει:
• Γείωση στη κοινωνία. Να μαθαίνουμε, να μας γνωρίζουν και να στηρίζουμε τη δράση των κοινωνικών υποκειμένων, παντού. Στο Αναπηρικό κίνημα, στους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων, στις οικολογικές, πολιτιστικές, αθλητικές, ζωοφιλικές οντότητες.
• Στους Δήμους να στηρίξουμε τη συγκρότηση ενεργών-αυτόνομων δημοτικών κινήσεων και όχι να τρέχουμε τη τελευταία στιγμή ως φτωχοί συγγενείς στους αυτοδιοικητικούς παράγοντες…
• Κυβερνητικό Πρόγραμμα που έπρεπε ήδη να διαμορφωθεί, ιεραρχημένο και κοστολογημένο, που θα παρουσιάζεται στον ελληνικό λαό, από τα στελέχη μας που συνάμα θα είναι και ενοποιητικός αρμός.
• Όραμα στον λαό με κατάρτιση Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, επειδή στη περιορισμένη κυβερνητική θητεία δε μπορούν να γίνουν οι αναγκαίες δομικές αλλαγές, όπως για τον Πρωτογενή Τομέα, Υγεία, Παιδεία, Ενέργεια.
Πιο ώριμη-πιο τολμηρή-πιο ριζοσπαστική
Μπορούμε όλοι μαζί να διώξουμε τη χειρότερη κυβέρνηση, της Νέας Δεξιάς. Είμαστε υπερήφανοι που παλέψαμε με ψηλά το κεφάλι στα χρόνια του βάσανου.
Με τόλμη, αυτοπεποίθηση και σχέδιο και με μεροληπτική θετική ματιά στους πιο αδύναμους της κοινωνίας, στις δυνάμεις της εργασίας, στη Νεολαία προκειμένου να δει ο ελληνικός λαός πολύ καλύτερα χρόνια που του πρέπουν και αξίζουν, από μια προοδευτική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα πρωθυπουργό.