Ο Μάκης Μπαλαούρας δικαιώθηκε και στον …Άρειο Πάγο
Μια-μια οι λάσπες καταρρίπτονται και η στοχοποίηση γυρίζει μπούμερανγκ στους συκοφάντες
Τα ΝΕΑ αρνούνται να εφαρμόσουν την Εφετειακή απόφαση προσφεύγοντας … στον Άρειο Πάγο!
Του Δημήτρη Ψαρρά
Πριν από έξι χρόνια, η εφημερίδα «Τα Νέα» δημοσίευσε στην πρώτη σελίδα μια μεγάλη «αποκάλυψη» με τίτλο «Φωτογραφική τροπολογία για τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Μάκη Μπαλαούρα. Συνταξιούχος ενός ανώτερου θεού» (22.3.2018). Το κείμενο συνοδευόταν από φωτογραφία του κ. Μπαλαούρα και ισχυριζόταν ότι ο ίδιος (ως συνταξιούχος της Τράπεζας της Ελλάδας) ζήτησε και πέτυχε την εξαίρεση της σύνταξής του από τις περικοπές που θεσπίστηκαν {Σ.Σ. προσθέτοντας: «χάνεται το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς»} Στο δημοσίευμα των «Νέων» δεν υπήρχε η άποψη του ίδιου του κ. Μπαλαούρα ούτε του αρμόδιου υφυπουργού Τάσου Πετρόπουλου.
Το συκοφαντικό πρωτοσέλιδο των «Νέων» (22.3.2018)
“Αξέχαστη η βόλτα με τα ποδήλατα και τα μηχανάκια στο κέντρο της Αθήνας εκείνο το απόγευμα της Πέμπτης ξεκινώντας από την Κάνιγγος, από υποψήφιους της Κίνησης και μέλη του Ρήγα Σπουδάζουσας, διαμαρτυρόμενοι για το νέφος που έπνιγε την Αθήνα (θυμάμαι το σύνθημα που φωνάζαμε: «Το νέφος είναι που κάνει τα παιδιά μας Πέτσους, το νέφος μας τη δίνει ψηφίζουμε Φιλίνη»), στην φωτό διακρίνονται Πάνος Σαμούρης, Πάνος Σκουρλέτης, Νίκος Φίλης, Μάκης Μπαλαούρας, Αννίτα Μιχαηλίδου, Λαμπάτος και άλλοι, κάπου εκεί και εγώ με το ποδήλατο μου και την πικέτα που του είχα κρεμάσει με το σύνθημα «Έξω το νέφος από την Αθήνα»
ΣΣ. Ήμουν και εγώ τότε υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος!
*Από ανάρτηση του συντρόφου και συντοπίτη, καθηγητή Ηλία Αποστολάτου
Του Μάκη Μπαλαούρα
Μπορεί, από τη γέννηση της, η Δεξιά να είχε και να έπραττε μύρια κακά, αλλά ο καιροσκοπισμός της με τη σημερινή ηγεσία της έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο όριο.
Ένα πλήθος τυχοδιωκτικών κινήσεων, μια στρατηγική προπαγάνδας. «Πες, πες, κάτι θα μείνει στο τέλος», προκειμένου οι πολίτες να καταπίνουν αμάσητα, ότι τους σερβίρει! Για να αποπροσανατολίσει, χειραγωγήσει και ποδηγετήσει τη κοινή γνώμη, μέχρι να εδραιωθούν στη κοινωνία θέσεις εξυπηρέτησης των συμφερόντων τους.
Ο Κ. Μητσοτάκης έχει εκμισθώσει ή εξυπηρετεί μηχανισμούς που η δουλειά τους είναι να σερβίρουν τη κυβερνητική γραμμή μέχρι εμπέδωσης. Πειθήνια ΜΜΕ, στρατευμένοι «δημοσιογράφοι», τηλεπερσόνες, και τρολ του διαδικτύου.
Όπισθεν ολοταχώς Μητσοτάκη και για τους μετανάστες-εργάτες γης
Τι να πρωτοθυμηθούμε;
• Συμφωνία των Πρεσπών, «Εθνική μειοδοσία»
• Μη περικοπή συντάξεων, «με αντάλλαγμα το Μακεδονικό»
• Σκάνδαλο «Νοvartis», «ενορχηστρωμένη σκευωρία ΣΥΡΙΖΑ»
• Έγκλημα των Τεμπών «ανθρώπινο λάθος»
• Φορολόγηση ελεύθερων επαγγελματιών
• Φαρμακευτική κάνναβη
Η πολιτική διασυρμού των αντιπάλων της είναι ακόμα ένα όπλο της, ιδίως εναντίον αυτών που είναι μαχητικοί και διαθέτουν το ηθικό πλεονέκτημα..
Προσωπικά έχω επανειλημμένα διασυρθεί, πότε για την ευνοϊκή ρύθμιση για τη σύνταξη μου (που επανειλημμένα δικαιώθηκα δικαστικώς), πότε για την φαρμακευτική κάνναβη «ο Μπαλαούρας θέλει να μαστουρώσει τον κόσμο για να ξεχάσει το μνημόνιο», πότε ότι εξυμνώ τη δράση της «17ης Νοέμβρη» (και προεκλογικά), ακόμα και αν τα ηχητικά ντοκουμέντα τους διαψεύδουν, σε σημείο που μεγαλοδημοσιογράφος μεγάλου καναλιού να μου απαντήσει, «ου με πείσεις καν με πείσης»!!
Σημειώνω ότι όλα αυτά, ακόμα και με δικαστικές δικαιώσεις, ο διασυρμός εξακολουθεί να τρέχει στο διαδίκτυο..
Μεταναστευτικό: Τελευταία, αλλά όχι έσχατη κωλοτούμπα
Φέτος, τον περασμένο Μάρτιο, την «Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού και του Φασισμού», γνωρίζοντας τις κινηματικές και βουλευτικές μου δραστηριότητες για τους μετανάστες-εργάτες γης (κινητοποιήσεις για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας-διαμονής, «τροπολογία Μπαλαούρα» για το εργόσημο..) με κάλεσαν να χαιρετίσω στη Συνέλευση της Πανελλαδικής Κοινότητας των Μπαγκλαντεσιανών Εργαζομένων, στη Νέα Μανωλάδα.
Εκεί μίλησα για τα αυτονόητα, που αφορούσαν τις ακροδεξιές εμμονές της κυβέρνησης:
• Κατάργηση της απόδοσης ΑΜΚΑ, δηλαδή δεν μπορούνε να πάνε σε γιατρό ή νοσοκομείο.
• Κατάργηση του άρθρου 13α του Ν. 4384/2016 (εργόσημο).
Το 2020 ψήφισε νέα διαδικασία με συμφωνίες μετάκλησης εργατών από τρίτες χώρες. Οι εργοδότες πλήρωναν παράβολα και ζητούσαν εργάτες, που (αν) τους έπαιρναν, αυτό γινόταν μετά από 6-12 μήνες, όταν δηλαδή είχε τελειώσει η αναγκαία περίοδος! Δηλαδή διαδικασία χρονοβόρα, προβληματική, αμφίβολης αποτελεσματικότητας. Δεδομένων τούτων, οι μετανάστες σηκώθηκαν και έφυγαν για Ιταλία, Ισπανία, Νότια Γαλλία. Απέτυχε παταγωδώς με τα πειράματα της, θυσιάζοντας έτσι την ανάπτυξη πρωτογενή τομέα, οικοδομής και τουρισμού με έλλειψη εργατικών χεριών που μπορεί να καλυφθεί μόνο από οικονομικούς μετανάστες…
Το τι έγινε τότε εναντίον μου απερίγραπτο. «Εισαγγελείς» φαρισαίοι και ψάλτες, με πρωτοσύγκελο Άδωνη Γεωργιάδη μου έκαναν σφοδρή επίθεση: Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κάνει την Ελλάδα ξέφραγο αμπέλι, ότι πήγα για ψήφους στους μετανάστες (που όμως δε ψηφίζουν)..
Μη ψελλίζετε ψέματα. Ο χθεσινός Νόμος σας «είναι νομιμοποίηση μεταναστών»
Στο μεταναστευτικό και προεκλογικά ΝΔ και Άδωνης για τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ (και δικές μου), προχωρούσαν συνεχώς σε μισαλλόδοξες επιθέσεις, τώρα υιοθετούν θέσεις μας, κάνοντας στροφή 180°
Δεν είναι μόνο πολιτική στροφή είναι και ιδεολογική ήττα.
Τι θα πουλήσουν τώρα; Στενεύει ο πάγκος με τα ακροδεξιά-τρομοκρατικά φούμαρα πατριδοκαπηλίας.
Όμως, για τον «φόβο των Ιουδαίων», και όχι μόνο των «Σαμαράδων», αλλά της βάσης τους που γαλουχήθηκε με αυτά, δε τόλμησαν να προχωρήσουν σε ολοκληρωμένη λύση παίρνοντας υπόψιν τις προτάσεις παραγωγικών φορέων για τις ανάγκες της οικονομίας.
Το μόνο που θα τους μείνει για τους ακροδεξιούς ακολούθους τους είναι να εξακολουθήσουν να φωνάζουν τη λέξη «λαθρομετανάστες»…
*Κ. Καβάφης, «Τείχη»
Του Μάκη Μπαλαούρα
Βρισκόμαστε στο τέλος της πενθήμερης εκεχειρίας. Δε γνωρίζουμε ακόμα, ότι παρά τις πιέσεις και κρατών που έχουν στηρίξει μανιωδώς την απάνθρωπη «Επιχείρηση Σιδερένια Ξίφη» του Ισραήλ, τι θα κάνει ο ακροδεξιός Νετανιάχου. Ισχυρή πίεση αισθάνεται και από τους πολίτες και αντιπολίτευση του Ισραήλ που, τουλάχιστον, επιθυμούν την απελευθέρωση όλων των ομήρων, χωρίς να υποβαθμίζουμε ένα (παλιό) ανησυχητικό ερώτημα για το μέλλον του κράτους τους, που θα βρίσκεται συνεχώς σε εμπόλεμη κατάσταση, με τα γεράκια να έχουν, προφανώς, τώρα το πάνω χέρι.
Μακάβρια στατιστική: από τους νεκρούς το 42% είναι παιδιά και 30% γυναίκες!!!
Η επίθεση της ισλαμικής οργάνωσης Χαμάς που επέφερε 1.400 νεκρούς άμαχους πολίτες και η αντεπίθεση του Ισραήλ, ενός οργανωμένου κράτους, με υπερσύγχρονα όπλα, που τα ζηλεύουν ακόμα και οι ΗΠΑ, στόχευσε νοσοκομεία, σχολεία, εκκλησίες, υποδομές, διέκοψε ρεύμα και νερό, απαγόρευσε την εισαγωγή τροφίμων και καυσίμων για κάλυψη ζωτικών αναγκών του πληθυσμού ή την εξυπηρέτηση ιατρικής φροντίδας,. Η σφοδρότητα της επίθεσης επέφερε, μέχρι την εκεχειρία 14.854 νεκρούς, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 6.150 παιδιών και 4.500 γυναικών. Η αποτίμηση της συμφοράς θα γίνει όταν σταματήσει η επίθεση και θα ερευνήσουν τα συντρίμμια, που υπολογίζεται ότι υπάρχουν επιπλέον 7.000 νεκροί.
Η φρίκη που ζήσαμε στη Γάζα το 2009
Στη μέση της μεγάλης επίθεσης του Ισραήλ {επιχείρηση «Συμπαγές Μολύβι» που επί 22 μέρες ορμούσε στη Γάζα 27/12 2008- 18/1/ 2009}, 19 Έλληνες-Ελληνίδες, από ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, σύλλογο «Ιντιφάντα, εκπροσώπους ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, γιατροί-δημοσιογράφοι, καταφέραμε να μπούμε, μέσω της Ράφα στη Λωρίδα της Γάζας. Είμαστε η πρώτη ομάδα που μπήκε μαζικά στη Γάζα..
Στη Γάζα ζήσαμε τη φρίκη. Αντιγράφω κάποιες εμπειρίες μου που είχα δημοσιεύσει τότε σε «Εποχή» και «Ελευθεροτυπία»:
«Μπήκαμε σε ένα λεωφορείο-σακαράκα προς τη δεύτερη μεγάλη πόλη της Λωρίδας, την Χαν Γιούνις, «Χάνι του Έλληνα». Στη διαδρομή είδαμε ένα μηχανάκι με ένα νεκρό δίπλα του και φρέσκες ραβδώσεις ερπυστριών ισραηλινού τανκ, το οποίο κτυπούσε ότι κουνιόταν. Χωρίς φώτα ο οδηγός έκανε όπισθεν σαν τρελός, προσπαθώντας να βρει διέξοδο στα χωράφια. Προσπεράσαμε ένα αυτοκίνητο σε χαντάκι με τρεις νεκρούς και ένα μηχανάκι, επίσης με νεκρό. Σε όλη τη διαδρομή τα αεροπλάνα βομβάρδιζαν. Συνοικισμοί χωρίς φως, εικόνες καταστροφής, τρόμου. Ευτυχώς, ένα πιτσιρίκι μας οδήγησε και καταφέραμε να βγούμε από τα χωράφια. Ο οδηγός κάνοντας χιούμορ είπε ότι «αν μας σκοτώσουν θα γίνετε διάσημοι»…
Το ηθικό τους είναι ανεπανάληπτο. Στο νοσοκομείο η φρίκη δε πρόλαβε να μας καταβάλει, οι τραυματίες που έλεγαν «θα νικήσουμε», μας στύλωναν. Ο νέος με τα δυο του πόδια κομμένα ζητά να βγάλουμε μαζί φωτογραφίες κάνοντας το σήμα της νίκης. Όλοι τους κινούνται λες και δεν γίνεται σφαγή και ας πέφτουν βόμβες και ας υπάρχουν νεκροί και τραυματίες.
Την ώρα που έπεφταν οι βόμβες η ζωή συνεχιζόταν κανονικά. Οι μαγαζάτορες στέκονταν στα “μαγαζιά” τους, οι “λαϊκές αγορές” των τριών – τεσσάρων πάγκων περίμεναν τους πελάτες τους. Η κυκλοφορία με τα κάρα και τις σακαράκες συνεχιζόταν κανονικά. Πού να πήγαιναν άραγε; Καταφύγια δεν υπάρχουν για να πάνε, συγκεκριμένοι στρατιωτικοί στόχοι δεν καταγράφονται για να τους αποφύγουν. Κι εμείς, που πήγαμε εκεί, την ίδια συμπεριφορά δείχναμε. Αν έπεφτε η μπόμπα πάνω μας, θα ήταν “γραφτό” μας…
Ο κόσμος μας έδειχνε αγάπη, ευγνωμοσύνη με αγκαλιές και γλυκιές εκφράσεις. Όταν τους λέγαμε ότι είμαστε από την Ελλάδα έδειχναν ακόμη πιο έντονα τα αισθήματά τους. Μας έκανε εντύπωση ότι γνώριζαν και μας ρωτούσαν λεπτομέρειες για το κίνημα των νέων του Δεκέμβρη!
Τα παιδιά με αβέβαιο μέλλον θέλουν να καταγράψουν την παρουσία τους στη γη
Στα παιδιά, πολύ περισσότερο από τους μεγάλους, έβλεπες την απαξίωση του τρόμου. Πλησίασα πιτσιρίκια που έπαιζαν σε ένα κρατήρα από βομβαρδισμό, προσφέροντας τους σοκολάτες. Αυτά αγνόησαν τη κίνηση μου, φωνάζοντας «Μίστερ, μίστερ, φωτό». Εστίασα και αυτά σπρώχνονταν για να απαθανατιστούν. Ξαφνικά, μια βόμβα πέφτει στα 500 μέτρα πιο πέρα. Σείστηκε συθέμελα η γη και τεράστιος μαύρος καπνός σηκώθηκε. Αμήχανος, έστρεψα τη μηχανή μου στον καπνό, αλλά η φωτογραφία κουνήθηκε, γιατί τα πιτσιρίκια με τράβηξαν από το μανίκι φωνάζοντας “ε, μίστερ, φώτο”!
Τι είναι, άραγε, αυτό που τα έκανε με τόση μανία να επιζητούν τη φωτογράφιση, χωρίς καν να ζητούν τις φωτογραφίες τους; Στην επιστροφή, πιο ήρεμος, σκέφτηκα ότι ήταν μια εσωτερική τους ανάγκη να καταγράψουν την παρουσία τους στη γη, γιατί οι πιθανότητες, όπως φαίνεται και από τις στατιστικές, να μην ζουν την άλλη μέρα είναι μεγάλες.
Το ζουν και το νιώθουν από τα χαμένα ξαδέλφια τους, γειτονόπουλά τους, συμμαθητές τους. Έλεγα αυτή την αυθαίρετη και ίσως απλοϊκή εξήγηση σε μια φίλη μου ψυχαναλύτρια, που περνούσε μεγάλη περιπέτεια με καρκίνο. Έχεις δίκιο, είπε, «θέλουμε να κρατήσουμε το παρόν»…
*Δημοσιεύτηκε στην Εφ. ΣΥντακτών 30.11.23
Αγαπητέ σύντροφε Αλέξη,
Ήταν μικρός, αλλά πολύ πυκνός ο χρόνος της εξαφάνισής σου από την πολιτική σκηνή, αλλά και από το τελείως γκροτέσκο κομματικό σκηνικό.
Δε μίλησες δημοσίως, για την πρωτοφανή τοξική κατάσταση που δημιουργήθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ μας, ακόμα και όταν χρησιμοποιώντας το όνομα σου για να λοιδορήσουν και ευτελίσουν, πολλά μέλη και στελέχη με αγωνιστικότητα και πείσμα που συμβαδίσαμε μαζί. Εξαίρουμε τη χαρισματική σου προσωπικότητα. Η εκτίναξη του κόμματος ήταν και αποτέλεσμα της προσπάθειας όλων μας και μεγάλης δικής σου συμβολής, προχωρήσαμε ως πολιτικός εκφραστής των κινημάτων. Πορευτήκαμε μαζί βάζοντας παρακαταθήκη την ιστορία μας, το ήθος μας, την ιδεολογία μας, την άοκνη εργασία, την υστεροφημία μας για να βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια. Στην πορεία στην έξοδο από το μνημόνιο, στην οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική πολιτική.
Τώρα αναπήδησε ένα μίσος για την ιστορική πορεία της Αριστεράς, ένα πογκρόμ αλητείας για αυτούς που έβαλαν πλάτη, ως «καρεκλοκένταυρους» και «βαρίδια του 3%», τα ψεύτικα Sms, ότι η «αριστερή τάση» υπονόμευε τους σχεδιασμούς σου! Στο κυνήγι μαγισσών, στη χλεύη, στην απαξίωση, στον κανιβαλισμό από «κουκουλοφόρους» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που έμπλεκαν το όνομα σου και εσύ σιωπούσες μεγαλοφώνως.
«Τις πταίει;
Ποια υπονόμευση; Η έκφραση γνώμης, ακόμα και διαφωνίας και (ενδεχομένως) ψηφοφορία, που ευτυχώς τότε επιτρέπονταν. Μέχρι εκεί, δυστυχώς! Αντίθετα, πάρα πολλοί και εγώ προσωπικά τους κρίνουμε έντονα, γιατί ενώ έβλεπαν τον κατήφορο, υποτάσσονταν στη δική σου θέληση! Όλη η (λαθεμένη) τακτική και η (ανύπαρκτη) στρατηγική ήταν αποκλειστικά δική σου και των στενών συνεργατών σου.
Δυστυχώς, ποτέ δεν έγινε συζήτηση στο κόμμα μας ούτε για την διακυβέρνηση μας ούτε για την ήττα του 2019 ούτε για τις δύο τελευταίες. Για το πως πορευθήκαμε, τα λάθη, τις ανεπάρκειες μας, την αναζήτηση αιτιών και αιτιατών, κάνοντας ταυτόχρονα την αυτοκριτική μας απευθυνόμενοι στο λαό, αλλά και για να τα διορθώσουμε και να πορευτούμε καλύτερα. Όλα αυτά έσπασαν το δέσιμο που είχαμε σφυρηλατήσει με τα κινήματα, τις δυνάμεις της εργασίας, τους άνεργους,
τη Νεολαία, το ευρύτερο πρεκαριάτο, αυτούς που δεν έχουν φωνή.
Παραιτήθηκες και παράτησες τελείως το Κόμμα, ενώ έπρεπε να μείνεις για να εγγυηθείς την ομαλή πορεία για τη νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα εμβληματικό παράδειγμα: Μπάμπης Δρακόπουλος, του ΚΚΕ Εσωτερικού, που όχι μόνο διασφάλισε την, χωρίς διακρίσεις, ανάδειξη ηγεσίας, αλλά, με τη σεμνότητα που τον διέκρινε εντάχθηκε στην Οργάνωση Εργατικής Πολιτικής του Κόμματος…
«Η ιστορία γίνεται σιωπή»
Αγαπητέ σύντροφε Αλέξη, δε μίλησες όταν ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν σε σύγχυση, σε εμφυλιοπολεμικό κλίμα με συνέπεια ο χώρος μας ωσάν χαμαιτυπείο να εκχυδαΐζεται και εξαερώνεται.
Και μετά την ανάδειξη της ηγεσίας Κασσελάκη, όταν έκανε (και συνεχίζει) την προσωπική του ζωή φεϊγβολάν, που εσύ κρατούσες ως κόρη οφθαλμού την όποια εμπλοκή της συντρόφου σου (που υπήρξε και στέλεχος του κόμματος) ούτε καν όταν πανηγυρίζαμε στους δύο εκλογικές μας θριάμβους. Ούτε για αυτό το ατόπημα δε μίλησες στον νέο πρόεδρο και στον περίγυρο-στελέχη του, που ανέβηκαν στο βάθρο της κομματικής νίκης…
Δε μίλησες ούτε καν ο διάδοχος σου στο Κόμμα, κτυπά και εσένα προσωπικά όταν αναφέρει ότι βρήκε ένα «άρρωστο ΣΥΡΙΖΑ», μια «πέμπτη φάλαγγα» ή από το περιβάλλον του με το «πεθαμένο λικέρ» και από νέους «…ισμούς», όπως ο Τζακρισμός …
Δε μίλησες ακόμα και όταν ο διάδοχος σου με ευτελισμό λοιδόρησε το μαξιλάρι των 37 δισ. που είχε τη δική σου σφραγίδα και που πολλάκις υπερασπίστηκες σθεναρά δημοσίως.
Δε μίλησες για να μπει φραγμός στο ύφος και ήθος του Στ. Κασσελάκη όταν με διάγγελμα (!) κάλεσε σε διχαστικό δημοψήφισμα για διαγραφές, ωσάν μεγαλομέτοχος προβληματικής επιχείρησης να διέτασσε ψηφοφορία για να θέσει εκποδών στελέχη και εργάτες ως υπονομευτές της εταιρίας…
Προφανώς, δεν έχει αντιληφθεί ακόμα ότι μιλά σε μέλη και στελέχη κοινωνικούς αγωνιστές με ιστορία και ανιδιοτέλεια, συνώνυμα με την ύπαρξή και γιγάντωση του. Σε Κόμμα με αρχές, καταστατικό, θεσμικά όργανα.
Δε μίλησες όταν οι δημοσκοπήσεις έδειχναν (και δείχνουν) την κατρακύλα…
Μήπως φταίει το ζαβό το ριζικό μας;
Τι απόμεινε να μη χλευαστεί από τη νέα ηγεσία; Μόνο η εμβληματική Συμφωνία των Πρεσπών! Θα παραμείνεις σιωπηλός, όταν θα έλθει η ώρα και για αυτή;
Αντίθετα, ενεργοποιήθηκες σε συναντήσεις μετά την αποχώριση των (πολύ) κακών, για να τους πεις τι; Σε ενημερώνω ότι μερικοί, από τους «καλούς» χλεύασαν την πρωτοβουλία σου, αναφέροντάς σε ως «παιδονόμο»!! Φαίνεται ότι άρχισε άμεσα και για εσένα η αποκαθήλωση..
Πολύ λίγο, πολύ αργά (;)…για τη προστασία της ιστορίας και του μέλλοντος του πολιτικού μας χώρου.
{δημοσιεύτηκε στο tvxs.gr }
Δύο φωτογραφίες για όσους δεν γνωρίζουν τον Μάκη Μπαλαούρα. Η πρώτη από τα κρατητήρια της Ασφάλειας τον καιρό της χούντας και η δεύτερη σε οικογενειακό τραπέζι με την Μπέττυ Μπαζιάνα και τον Αλέξη Τσίπρα.
